جستجو در تالارهای گفتگو

اصلاح جاذب میان- حفره سیلیکاته MCM-48 وکاربرد آن در حذف یون‌های فلزی سرب و کادمیم هادی وطن دوست؛ حبیب اله یونسی؛ زهرا مهربان؛ آوا حیدری استفاده از جاذب‌های سیلیکاته میان- حفره به‌دلیل کارایی بالا برای حذف فلزات سنگین از آب و فاضلاب مورد توجه واقع شده است. MCM-48 یک جاذب سیلیکاته میان - حفره است که با اصلاح سطح آن به‌وسیله گروه‌های عاملی، می‌توان ظرفیت جذب فلزات سنگین را بهبود بخشید. در این مطالعه با عامل‌دار کردن میان- ‌حفره MCM-48 با گروه عاملی آمین و سنتز NH2-NH-NH-MCM-48، حذف یون‌های فلزی سرب و کادمیم از محلول‌های آبی بررسی شد. مشخصات جاذب سنتز شده با پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ الکترونی پیمایشی آنالیز شد. بررسی جذب در مقدار جاذب از 125/0 تا 10 گرم در لیتر، pH اولیه محلول از 2 تا 6 و غلظت اولیه محلول 5 تا 600 میلی‌گرم در لیتر انجام گرفت. داده‌های آزمایش با استفاده از همدمای لانگمیر و فروندلیچ و با آنالیز رگرسیون غیر خطی، تجزیه و تحلیل شد. طبق پارامترهای همدمای لانگمیر، حداکثر ظرفیت جذب NH2-NH-NH-MCM-48 برای هر دو یون فلزی کادمیم و سرب نسبت به MCM-48 بالاتر بود و برای یون‌های فلزی کادمیم و سرب به‌ترتیب 7/82 و 24/119 میلی‌گرم بر گرم محاسبه شد. نتایج نشان داد که با اصلاح MCM-48 با گروه عاملی آمین و تهیه NH2-NH-NH-MCM-48 می‌توان ظرفیت جذب آن را به‌طور قابل توجهی بهبود بخشید و به‌عنوان یک جاذب مؤثر در حذف یون‌های فلزی سرب و کادمیم از محلول‌های آبی مورد استفاده قرار داد. Modification of MCM-48 Mesoporous Silica for the Removal of Lead and Cadmium Metal Ions from Aqueous Solutions منبع دانلود WWJ_Volume 28_Issue 2_Pages 37-46.pdf

پالایش آب‌های زیرزمینی آلوده به کادمیم با استفاده از نانوذرات آهن در مقیاس آزمایش‌های پیمانه‌ای و محیط متخلخلسیده محدثه طاهری؛ مجید خلقی؛ عباس ستوده نیا از آنجا که بخش عمده‌ای از منابع غذایی از محصولات کشاورزی آبیاری شده با آب‌های زیرزمینی تأمین می‌شود، پالایش آب‌های زیرزمینی آلوده با استفاده از روش‌های داخل محل از قبیل استفاده از حائل‌های واکنش‌پذیر تراوا، ضروری به‌نظر می‌رسد. با توجه به ضرورت کاهش آلودگی اراضی آلوده به کادمیم در جنوب شهر تهران، در این پژوهش هدف تعیین جاذب کارآمد در نتیجه مقایسه میزان درصد جذب کادمیم توسط جاذب‌های نانوذرات آهن صفر ظرفیتی با کانی‌های زئولیت و کلسیت بود. نتایج حاصله حاکی از افزایش قابل توجه درصد جذب کادمیم توسط nZVI نسبت به کلسیم و زئولیت بود. روند افزایش غلظت جاذب نانوذرات آهن از 1 به 2 گرم در لیتر، بر محلول‌هایی با غلظت 2/0، 5/0 و ppm4 کادمیم بررسی شد و نتایج حاکی از افزایش به‌ترتیب 5/5، 4/3 و 5/11 درصدی میزان جذب کادمیم پس از گذشت 2 ساعت بود. همچنین در نتیجه افزایش غلظت اولیه آلایندگی از 2/0 به ppm5/0 ، به ازای تزریق 1 و 2 گرم در لیتر نانوذرات آهن پس از گذشت 24 ساعت به‌ترتیب، 45/5 و 75/7 درصد کاهش میزان جذب گزارش شد. در ادامه اثر شرایط محیطی، تغییرات pH و دما بر میزان جذب بررسی شد. کاهش کادمیم نسبت به غلظت اولیه ppm4 طی 3 ساعت، در شرایط اسیدی (7/3=pH)، 15/37 درصد و در شرایط قلیایی (1/13=pH)، این نسبت به اندازه 75/92 درصد کاهش نشان داد. در نتیجه افزایش دما از 20 به 75 درجه سلسیوس پس از 6 ساعت، غلظت کادمیم 5/38 درصد کاهش داشت. به‌منظور بررسی اثرات محیط‌ زیستی تزریق نانوذرات در جهت جذب سطحی و ترسیب کادمیم، غلظت یون آهن موجود در محیط اندازه‌گیری شد. در واکنش محلول ppm5/0 کادمیم با محلول 2 گرم در لیتر جاذب، غلظت یون آهن پس از 24 ساعت نسبت به غلظت اولیه برابر 0041/0 درصد گزارش شد. در آزمایش‌های صورت گرفته در محیط متخلخل همگن اشباع قائم، تحت جریان آب آلوده با غلظت ppm92/2 ، تزریق جاذب نانوذرات آهن ظرفیت صفر با غلظت 3 گرم در لیتر منجر به کاهش آلایندگی تا زیر حد مجاز آب آشامیدنی شد. در واکنش نانوذرات آهن با کادمیم محلول در محیط، نانوذرات به‌عنوان جاذب کارآمد عمل نموده و ضمن جذب سطحی کادمیم در نتیجه گذشت زمان، کادمیم موجود در محیط را در نتیجه عمل ترسیب از محیط واکنش خارج ساخت. Remediation of Groundwater Contaminated with Cadmium by Nano-Zero Valence Iron (at Batch and Pore Media Scales) منبع دانلود WWJ121841458419400.pdf

بررسی مقدار جذب و تجمع کادمیم در اندام‌های مختلف چهار گیاه زراعی (گندم، اسفناج، خیار و هویج)بهمن یارقلی استفاده غیر اصولی از فاضلاب‌های صنعتی باعث آلودگی محیط‌ زیست به فلزات سنگین شده است. تجمع فلزات سنگین در خاک و انتقال آن به محصولات زراعی به‌عنوان یکی از عوارض مهم بهداشتی و محیط ‌زیستی استفاده غیر اصولی از پساب‌ها و فاضلاب‌های صنعتی در مناطقی از کشور مطرح است. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف غلظت کادمیم خاک بر مقدار جذب و تجمع آن در اندام‌های مختلف چهار گیاه زراعی رایج در کشور (گندم، اسفناج، خیار و هویج)، به‌صورت یک طرح آزمایشی فاکتوریل در قالب بلوک‌های کاملاً تصادفی در سه تیمار کادمیم در خاک شامل غلظت‌های صفر (تیمار شاهد)، 50 و 100 میلی‌گرم در کیلوگرم خاک، در چهار تکرار به اجرا در آمد. خاک مورد استفاده از مزرعه چهارصد هکتاری مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر (کرج) انتخاب و بعد از دوبار الک کردن با مش دو میلی‌متر و افزودن نیترات کادمیم و مخلوط نمودن کامل تهیه شد. برای کاشت از گلدان‌های پلاستیکی استوانه‌ای به قطر 40 و ارتفاع 60 سانتی‌متر استفاده شد. مقدار آب مورد نیاز با استفاده از روش پنمن مانتیث برآورد شد. در پایان فصل زراعی از بخش‌های مختلف گیا‌هان برای سنجش مقدار تجمع کادمیم نمونه‌برداری و آزمایش به‌عمل آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که مقدار تجمع کادمیم با افزایش غلظت کادمیم در محیط ریشه نسبت مستقیم داشته و به جز تیمار شاهد، در سایر تیمارها بیش از حد استاندارد مصارف انسانی بود. ترتیب تجمع کادمیم در بخش‌های مختلف گیاهان مورد بررسی به شرح زیر بود: ریشه: خیار، هویج، گندم، اسفناج، برگ و ساقه: هویج، خیار، گندم، اسفناج، میوه یا محصول: گندم، خیار، هویج، اسفناج، پوست میوه: گندم، اسفناج، هویج، خیار. Investigation of Cd Uptake and Transfer in Different Parts of Wheat, Spinach, Cucumber and Carrot Crops منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] WWJ109131450729800.pdf