جستجو در تالارهای گفتگو

با سلام یکی از دلایلی که کمتر روش کنترل تغییرمکان تیرهای آیین نامه ACI و آیین نامه ایران توسط محاسبین مورد استفاده قرار می گیرد، وقت گیر بودن محاسبه Ie است. برنامه پيوست با دریافت مشخصات طراحی مقطع و مقدار لنگر نهایی وارده به آن، Ie را محاسبه می کند(به انضمام يك مثال): رمز فايل: www.iransaze.com علاوه بر اين جدول 7.3.1.1 آيين نامه ACIحداقل ضخامت تير ها يا دال هاي يك طرفه وقتي كه حمل كننده يا متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري نيستند را مشخص كرده است. عموما محاسبين از اين جدول (مشابه مبحث نهم) استفاده مي كنند بدون آنكه وارد دشواري هاي محاسبه خيز شوند. طبيعي است كه همانطور كه خود آيين نامه هم ذكر شده تضميمي براي آسيب نديدن پارتيشن ها يا نازك كاري ها در اين حال وجود ندارد. جدولي در كتاب طراحي سازه هاي بتني James K. Wight وجود دارد كه در ادامه ملاحظه مي كنيد: همانظور كه ملاحظه مي شود در صورتي كه از نسبت هاي مشخص شده استفاده شود حتي اگر تير يا دال يك طرفه متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري هاي حساس هم باشد نيازي به محاسبه مستقيم خيز نيست. استفاده از اين جدول بسيار ساده بوده فقط كافيست نسبت بار ماندگار (بار مرده + سي درصد بارزنده براي كاربري هاي معمولي) به كل بار وارده و نسبت w محاسبه شود. اين جدول براي كاربردهاي معمول بسيار مفيد است. DeflectionAid.rar