یکی از انواع جدید سازه های فضاکار، سازه های کش بستی می باشند که به خاطر سبکی و در عین حال سختی بالایشان، می توانند برای پوشش سطوح بزرگ استفاده شوند. سازه های کش بستی متشکل از عناصر کششی و فشاری می باشند که سختی آنها وابسته به حالت خودتنیده یا پیش تنیدگی است.
تعریفRichard Buckminster Fuller از سازه های کش بستی چنین است: سیستم سازه ای که در آن حفظ شکل سازه وابسته به رفتار کششی مستقل و محدود شده اعضای کششی می باشند و نه به واسطه رفتار اعضای فشاری گسسته و منحصرا موضعی.
اختلاف نظرهایی در دسته بندی سازه های کش بستی وجود دارد. در این رابطه دو تعریف وجود دارد. تعریف اول که یک تعریف محدود کننده است،شامل شبکه های کابل خودمتعادل با تعدادی اعضای فشاری مجزا می شود. تعریف دیگر که جامعترمی باشد،علاوه بر سازه هایی که در تعریف بالا می گنجد، سازه هایی را که نیروهای پیش تنیدگی را به تکیه گاهها منتقل می کنند و خود متعادل نیستند را نیز در بر می گیرد.
گنبدهای کابلی به خاطر دهانه و ارتفاع قابل توجه از یک سو، و سبکی و نحوه برپاسازی آنها از سوی دیگر، سازه های برجسته ای محسوب می شوند. David Geiger اولین گنبد کش بستی را در عمل ساخت که هم از نظر اقتصادی مانند سازه های بادی مقرون به صرفه می باشد و هم نسبت به آن دارای سختی بیشتر،مناسبتر از نظر ایرودینامیکی،دارای اعضای کم و تا حدودی ادامه
بررسی رفتار خرابی گنبدهای کابلی تحت اثربارهای ثقلی و بار باد - سازه فضاکار(سازه فضایی) فضاسازه - سازه فضاکار(سازه فضایی) فضاسازه.pdf