چکیده:
در کشور ما مناطق اقلیمی متفاوت و شرایط آب و هوایی در فصول سال مختلـف مـی باشـد، معماری سنتی راه حل ها و شیوه هایی منطقی جهت فراهم نمودن شرایط آسایش انسان را ابداع نموده است . یکی از سمبل های معماری پایدار، معماری سنتی ایرانی است که به موضوع هـای اکولـوژیکی و کارایی انرژی، هم به لحاظ پایین بودن قیمت اولیه و هم به لحاظ پایین بودن قیمت جاری و کارکردی بنا، پاسخگو بوده است. در بررسی بناهای سنتی و بومی ، استفاده از انرژی های تجدید پذیر هم چـون جریان هوا ، نور ، حرارت آفتاب و … در ساخت و سازها مد نظر سـازندگان بـوده اسـت ، همچنـین سعی شده است تا ساخت بنا کم ترین تأثیر منفی را بر محیط زیست داشته باشد. مهـم تـرین نکتـه در معماری جدید استفاده بیش از حد از انرژی های غیر قابل تجدید(فسیلی) اسـت کـه علـت اصـلی آن استفاده از مصالح نامناسب و حمل و نقل آنها و طراحی اشتباه بنا با اسـتفاده از وسـائل گـرم کننـده و خنک کننده با توجه به شرایط اقلیمی است. در این مقاله سعی گردید تا ویژگی هـای معمـاری سـنتی ایران در شهر سنندج و اقلیم سرد بررسی شود تا بدین طریق به ارتباط معمـاری گذشـتگان در جهـت استفاده بهینه از انرژی و پایداری محیط اشاره شود.
برای دانلود کامل این مقاله به این لینک مراجعه نمائید : [Hidden Content]
Memari_sonnati_hamsaz_ba_eghlim.zip