با سلام
جزييات معتبر ارايه شده در اين مورد به قرار زير است:
1. استفاده از Shear Cap يا آنچه گاهي تحت عنوان پدستال در ايران معروف است. اين روش با افزايش موضعي عمق موثر در محل باعث افزايش محيط برش پانچ مي شود. لازم به ذكر است با توجه به اينكه سرانجام نيروها
به فونداسيون ختم مي شود در قريب به اتفاق موارد تنها را موجود براي كنترل برش پانچ همين روش مي باشد و مسلح سازي با توجه به مقدار بالاي ظرفيت برشي مورد نياز و محدوديت هاي آيين نامه عموما پاسخگو نيست. نمونه اي از جزييات مناسب Shear Cap در شكل زير ارايه شده است:
2. استفاده از Shear head ها. در اين روش از پروفيل ها براي افزايش ظرفيت برشي استفاده مي شود. اين عناصر سازه اي طوري طراحي مي شوند كه در برابر برش و قسمتي از لنگر مطابق بند 22.6.9 آيين نامه ACI مقاومت نمايند. استفاده از اين عناصر سازه اي در ستون هاي كناري نيازمند ملاحظات خاصي براي انتقال لنگر نامتعادل حاصل از بارهاي وارده به بازوهاي عمود بر لبه هاي دال هستند.
3. استفاده از Shear Stud ها. استفاده از اين عناصر سازه اي در بخش 22.6.8 آيين نامه مجاز شده است عملكرد اين Stud ها شبيه پايه هاي خاموت مي باشد؛ ولي گمان مي رود جزييات سر اين Stud ها مهار بهتري نسبت قلاب ايجاد مي كند.
4. بخش 22.6.7.1 آيين نامه ACI استفاده از آرايش خاموت ها را براي كنترل پانج مجاز كرده است. آرايش خاموت هاي مسلح كننده به عنوان نمونه براي ستون كناري به قرار زير است:
نكته مهم در جزييات دوم تا چهارم گسترش بازوهاست كه حتما بايد به آن توجه شود (افزايش محيط بحراني). علاوه بر اين و البته بسيار مهم تر توجه به بند 22.6.6.2 آيين نامه است. اين بند حداكثر Vu با مسلح سازي برشي را محدود كرده است. كه ابن محدوديت باعث مي شود در اكثر اوقات تنها روش قابل استفاده همان روش يك خواهد بود.