مدل سازي ميدان جابجايي ژئودتيکي ناشي از فعاليت هاي مخزن ماگماي آتشفشان دماوند
نویسندگان: علي صوفي مينا*, وثوقي بهزاد
در مطالعات تغيير شکل پوسته، مدل هاي آتشفشاني ديد با ارزشي از ويژگي هاي آتشفشان ها و رفتار آن ها را در طول زمان ارائه مي دهند. مدل سازي ميدان جابجايي با استفاده از مدل هاي تحليلي، مستلزم مشخص نمودن پارامترهاي ژئوفيزيکي و زمين شناسي مخزن آتشفشان مي باشد. بدين منظور طي روندي معکوس با در اختيار داشتن ميدان جابجايي حاصل از مشاهدات ژئودتيک به عنوان مساله مقدار مرزي مدل هاي تحليلي، مدل سازي از مخزن ماگماي آتشفشان صورت گرفت. اين مدل سازي توسط روش بهينه سازي تکاملي ژنتيک براي آتشفشان دماوند انجام گرفت. مدل سازي ميدان جابجايي براي آتشفشان کمپي فلگري طي سالهاي 2000 تا 2001 نيز انجام شد، که در مقايسه با مطالعات گذشته در مورد آن نتايج مطلوبي در برداشت. نتايج مدل سازي ميدان جابجايي در مورد آتشفشان دماوند، باقيمانده هايي دور از انتظار (با توجه به بزرگي ميدان جابجايي) در بعضي از مناطق، حاصل نمود که نشان دهنده حضور منابع تغيير شکل ديگري علاوه بر منبع آتشفشاني، در منطقه مي باشد. نتايج مدل سازي ميدان جابجايي نشان داد، کاهش حجم مخزن ماگماي آتشفشان قرار گرفته در عمق حدودا 5.6 کيلومتري زير زمين به ميزان 0.001 کيلومتر مکعب در سال باعث جابجايي هاي کوچکي فقط در نواحي نزديک منبع آتشفشاني مي شود. مختصات مسطحاتي مدل سازي شده مرکز منبع 4831/999 کيلومتر شرقي و 31328/536 کيلومتر شمالي در سيستم تصوير لامبرت و مقدار خطاي مربعي متوسط نتايج معکوس 2 (RMSE) ميلي متر حاصل گرديد.
منبع:
[Hidden Content]
دانلود:
[Hidden Content]
7002413930206.pdf