جستجو در تالارهای گفتگو

تعيين جدايي بين چارت ديتوم و بيضوي مرجع WGS84 با استفاده از آناليز داده هاي ارتفاع سنجي ماهواره هاي Jason-1 ،Topex/Poseidon و مشاهدات تايدگيج هاي ساحلي (مطالعه موردي: خليج فارس و درياي عمان) نویسندگان: پروازي كمال*, عسگري جمال, اميري سيمكويي عليرضا, تاج فيروز بهمن * دانشکده فني و مهندسي، دانشگاه اصفهان كليد واژه: Topex/Poseidon ،Jason-1، ارتفاع سنجي ماهواره اي، بيضوي WGS84، تايدگيج هاي ساحلي، چارت ديتوم، خليج فارس، درياي عمان منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 7002413940119.pdf

ارائه روشي نوين براي تعيين تانسور گراديان جاذبه با استفاده از مشاهدات ارتفاع سنجي ماهواره اي، مطالعه موردي: خليج فارس نویسندگان: صفري عبدالرضا, شريفي محمدعلي, امين هادي*, فروغي اسماعيل با ظهور ارتفاع سنجي ماهواره اي در سال 1973، پنجره جديدي در مطالعات و تحقيقات اقيانوسي و دريايي و علوم مرتبط با زمين گشوده شد. در اين ميان پيشرفت و بلوغ تکنولوژي حسگرها و انجام ماموريت هاي مختلف ارتفاع سنجي ماهواره اي در سال هاي اخير، تحولي شگرف در علم ژئودزي و مبحث مدل سازي ميدان ثقل زمين ايجاد کرد. ارتفاع سنجي ماهواره اي منبع عظيمي از اطلاعات جهت تعيين ژئوئيد با دقت و رزولوشن مکاني بالا را در اختيار قرار مي دهد. اطلاعات اين روش جايگزين بسيار مناسبي براي داده هاي ثقل دريايي در مدل سازي فرکانس بالاي ميدان ثقل زمين در مناطق دريايي به شمار مي رود. مشاهدات ثقل دريايي بدليل تاثيرات محيطي همواره سطح نويز بالايي را با خود به همراه دارند. همچنين با استفاده از اين مشاهدات نمي توان فرکانس هاي بالاي ميدان ثقل زمين را در پوشش جهاني مدل سازي کرد. تانسور گراديان جاذبه بهعنوان مشتقات مکاني مرتبه دوم پتانسيل جاذبه از فضا، اطلاعات بيشتري را نسبت به ساير اندازه گيري هاي ميدان ثقل زمين نظير آنومالي جاذبه در اختيار قرار مي دهد. بنابراين در اين مقاله يک روش جديد براي تعيين تانسور گراديان جاذبه در سطح دريا براساس ارتفاع سنجي ماهواره اي و دو روش مدل سازي بر مبناي توابع پايه شعاعي و اسپيلاين هاي هارمونيک معرفي شده است. به منظور بررسي موردي روش هاي ارائه شده، تانسور گراديان جاذبه در منطقه خليج فارس بر مبناي مشاهدات ارتفاع سنجي ماهواره اي تعيين و نتايج آن ارائه شده است. با توجه به نتايج به دست آمده براي تانسور گراديان جاذبه، مشخص مي شود که مدل سازي ميدان ثقل زمين با استفاده از توابع پايه شعاعي نتايج بهتري را نسبت به مدل سازي بر مبناي توابع اسپيلاين هارمونيک به همراه خواهد داشت. منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 7002413920207.pdf

بررسي تغييرات زماني و مکاني سطح درياي خزر بين سال هاي 1992 تا 2011 با استفاده از داده هاي سه ماهواره T/P ،Jason1 و Jason2 نویسندگان: اكبري معصومه*, عباسي مجيد, شريفي محمدعلي براي بررسي تغييرات سطح درياي خزر، داده هاي ارتفاع سطح دريا (SSH (Sea Surface Height)) اندازه گيري شده توسط ماهواره هاي ارتفاع سنجي Topex/Poseidon، Jason1 و Jason2 بين سال هاي 1992 و 2011 مورد استفاده قرار گرفت. اين داده ها در بين سال هاي 1992 تا 2002 مربوط به T/P، سال هاي 2002 تا 2008 مربوط به Jason1 و سال هاي 2008 تا 2011 مربوط به Jason2 مي باشند. در نهايت بر روي درياي خزر تعداد 9 گذر (Pass) و در هر گذر به طور متوسط 680 دور (Cycle) در طول تقريبا 19 سال داده برداري صورت گرفته است. با توجه به اين که مدار اين ماهواره ها در زمان هاي اشاره شده منطبق بر هم است، امکان تشکيل سري هاي زماني مربوط به اين سال ها براي نقاط وجود دارد. اين سري هاي زماني در نقاط واقع بر امتداد گذر ماهواره ها و همچنين در نقاط تقاطع (Crossover) گذرهاي صعودي و نزولي تشکيل گرديدند و آناليز طيفي کمترين مربعات اين سري هاي زماني انجام شد. براي مقايسه و بررسي بيشتر تغييرات سطح درياي خزر، سري هاي زماني حاصل از ايستگاه هاي جزرومدسنجي نکا و بندرانزلي مورد استفاده قرار گرفت. ضريب همبستگي بين سري هاي زماني حاصل از جزرومدسنج ها (Tide gauge) و يک سري زماني مربوط به نقطه اي در داخل دريا حاصل از ارتفاع سنجي به ترتيب برابر 0.6663 و 0.8198 براي انزلي و نکا و ضريب همبستگي سري هاي زماني نکا و بندرانزلي 0.7919 به دست آمد. با انجام آناليز طيفي روي اين سري ها، پريود 1 ساله در همه طيف ها مشاهده شد، اما بعضي پريودها مانند 6.7 سال در سري نکا و ارتفاع سنجي ديده شد که در سري بندرانزلي قابل رويت نيست، که دليل فيزيکي قابل توجيهي براي آن ها وجود ندارد. بين سال هاي 1992 تا 2011 کاهش 2.5 سانتي متري در کل منطقه ديده مي شود. منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 7002413920205.pdf