ارزیابی خطر آسیب به ساختمانهای اطراف ایستگاه O7 خط هفت متروی تهران با استفاده از روش سختی نسبینویسندگان تقی عبدالهی ؛ احمد جعفری؛ مهدی سعیدی؛ فرشاد نژادشاهمحمد؛ هادی پورسعید
ساخت تونل در زمین نرم باعث جابجایی زمین اطراف آن میشود. پیشبینی تغییر شکل ناشی از تونلسازی و برآورد آسیب ناشی از آن بر سازههای اطراف، بخش حیاتی طراحی و برنامهریزی ساخت تونل در نواحی شهری است. در این مقاله ایستگاه O7 خط هفت متروی تهران که در منطقهای تجاری-مسکونی با تراکم زیاد واقع شده است، با استفاده از نرم افزار فلک سه بعدی1 مدلسازی شد. ایستگاه به روش زیرزمینی حفاری شده، بطوریکه ابتدا یک گالریدر وسط ایستگاه به منظور دسترسی و حفاری شمعهای کناری و طاقهای بتنی حفاری شد.شمعها و طاقهای بتنی برای کنترل نشست و به عنوان نگهداری موقت به فاصلهداری 2/1 متر ایجاد شدند. در مرحله بعدی داخل ایستگاه حفاری و سیستم نگهداری اصلی آن نصب شد. از ساختمانهای اطراف ایستگاه 2 دستگاه ساختمان در حوزه تاثیر ایستگاه واقع بودند که با توجه به نشست بالای 10 میلیمتر این ساختمانها در مرحله اول ارزیابی خطر آسیب در ناحیه ناایمن قرار گرفتند. بنابراین مرحله دوم ارزیابی خطر آسیب با استفاده از روش سختی نسبی انجام شد. در این مرحله ساختمانها در ناحیه ایمن قرار گرفتند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که ایجاد ایستگاه، خطری برای ساختمانهای مجاور ندارد.
Risk Damage Evaluation of Surrounding Buildings of O7 Station of Line7-Tehran Metro Using Relative Stiffness Method
منبع:
[Hidden Content]
دانلود:
[Hidden Content]
CEEJ4821440271800.pdf