جستجو در تالارهای گفتگو

ارزیابی پارامترهای خوردگی آرماتورها جهت تحلیل احتمالاتی تیرهای بتن مسلح بهروز کشته گر؛ آرش محمدی فارسانی؛ حسین علی رهدار چکیده خوردگی میلگردها در تیرهای بتن یک فرایند پیچیده بوده که موجب کاهش سطح مقطع فولاد و زوال مقاومت سازه می‌گردد. تیرهای بتنی تحت خوردگی انواع مختلفی از عدم قطعیت در فاز خوردگی دارند که بایستی مطابق با یک مدل احتمالاتی در تحلیل قابلیت اعتماد لحاظ گردند. پارامترهای خوردگی مانند زمان شروع خوردگی، مقدار انتشار یونهای مخرب و نرخ خوردگی در خوردگی وابسته به زمان تیرهای بتن آرمه تاثیر گذارند. در این مقاله بر اساس انواع خوردگی کلی و موضعی تحلیل آماری با توجه به رویه حداکثر درست نمایی صورت پذیرفته و بهترین تابع توزیع احتمال پارامترهای خوردگی از میان توابع نرمال، لوگ- نرمال، گامبل، وایبول و گاما با استفاده از آماره مربع کا انتخاب گردیده است. در انتها با توجه به تحلیل آماری انجام شده یک تیر بتن مسلح تحت بار گسترده مطابق با تابع شرایط حدی خمشی بر اساس روش شبیه‌سازی مونت کارلو، تحلیل قابلیت اعتماد گردیده است. در این تیر اثر قطر میلگردها و همچنین دوره زمانی خوردگی کلی و موضعی بررسی شده است. نتایج حاکی از آن هستند که پارامترهای خوردگی از تابع توزیع احتمال لوگ-نرمال پیروی می‌کنند و پوشش آرماتورها نقش بسزایی در میزان کاهش سطح میلگردها دارد. افزایش دوره خوردگی بیشتر از 30 سال و کاهش قطر میلگردها کمتر از 18 میلی­متر موجب افزایش احتمال خرابی تیر بتنی تحت خوردگی می‌گردند. Evaluating the Corrosion of Steel Reinforcement for Probabilistic Analysis of Concrete Beams منبع دانلود CEEJ_Volume 47.2_Issue 87_Pages 89-99.pdf

بررسی تجربی و عددی بعضی متغیرهای تأثیرگذار بر عملکرد اتصال تیر به ستون کناری بتن مسلح و مقایسه آن با موارد آیین‌نامه‌اینویسندگان اصغر وطنی اسکویی اتصال تیر به ستون یکی از مهمترین قسمت های سازه های بتنی مسلح است و هنگام رخداد زلزله باید آخرین عضو سازه ای باشد که آسیب می بیند. در مقالة حاضر اتصال تیر به ستون کناری متعلق به یک ساختمان پنج طبقه به عنوان نمونه انتخاب شده است. نمونه اتصال انتخاب شده در آزمایشگاه تحت بارهای چرخه ای قرار گرفته است. مدل عددی شبیه نمونه ای که آزمایش شده تهیه شده است. در مدل عددی با اعمال دو مقدار نیروی محوری متفاوت ( و) سیستم تحت تحلیل غیر خطی عددی قرار گرفته و مقادیر بدست آمده از تحلیل با نتایج حاصل از آزمایش اصلاح و مقایسه شده است. با توجه به نتایج به دست آمده، نیروی محوری باعث افزایش مقاومت فشاری بتن و در نتیجه افزایش مقاومت برشی اتصال می شود. استفاده ازتیرهای عرضی در مدل عددی، علاوه بر محصورشدگی بتن گره اتصال، به علت سختی پیچشی تیرهای عرضی باعث افزایش سختی سیستم و کاهش تغییر مکانهای ابتدای تیر تحت بارهای یکسان در مقایسه با نمونه های دیگر شده است. وجود تیرهای عرضی و نیروی محوری باعث افزایش ضریب برشی دراتصال تیر به ستون می شود نتایج بدست آمده برای ضریب برشی در این مقاله با مقادیر ارائه شده درآیین نامه های طراحی سازه های بتن مسلح مقایسه شده است. نتایج تحلیل نشان می‌دهد که انتخاب یک مقدار جهت سختی مؤثر عضو ترک خورده در سازه بتن مسلح بدون لحاظ کردن شکل پذیری سیستم و متعاقب آن اهداف عملکردی در گره اتصال منطقی به نظر نمی رسد. منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] CEEJ4681440271800.pdf