بهينه سازي مدل خرپايي روش بست و بند در تيرهاي عميق با بازشو
نویسندگان: مرادي مهدي, اصفهاني محمدرضا*
* گروه مهندسي عمران، دانشگاه فردوسي مشهد
چکیده:
اخيرا استفاده از روش بست و بند براي طراحي مستقيم تيرهاي عميق با و بدون بازشو گسترش يافته است؛ به طوري كه بسياري از آيين نامه هاي معتبر، روش مذكور را جايگزين روش هاي طراحي پيشين كرده اند. ليكن پژوهش هاي صورت گرفته در اين زمينه نشان مي دهد كه اين روش قادر به مدل سازي دقيق رفتار تيرهاي عميق، به خصوص تيرهاي عميق با بازشو نيست. برخي از معايب اين روش به علت عدم انطباق خرپاي فرضي روش بست و بند و نواحي تنش واقعي سازه ايجاد مي شود. استفاده از روش بهينه سازي همگن كامل FH براي تعيين مدل خرپايي روش بست و بند را مي توان از جمله راه هاي اصلاح آن دانست. در اين پژوهش با هدف بررسي روش FH، 4تير عميق بتن مسلح با بازشو ساخته و آزمايش شده اند. اين نمونه ها شامل 2 نمونه ي بتن مسلح و 2 نمونه ي بتن مسلح با الياف فولادي بوده اند. خرپاي مدل بست و بند نمونه هاي بتن مسلح براساس الگوي حاصل از روش بهينه سازي FH تعيين و بر اين اساس نمونه ها طراحي و ساخته شده اند. نتايج استفاده از روش FH نشان داده است كه تيرهاي بتن مسلح كه خرپاي اوليه ي آنها با استفاده از روش بهينه سازي همگن كامل تعيين شده بود، با كمينه ي تقويت ممكن بار مناسبي را تحمل كرده اند.
كليد واژه: تير عميق، بتن مسلح، بهينه سازي، بازشو، بست و بند
منبع
دانلود از پیوست یا این لینک
7831395020107.pdf