جستجو در تالارهای گفتگو

ارزيابي نويز سري هاي زماني تغييرشکل تصاوير InSAR به روش طول باز کوتاه نویسندگان: طهماسبي بهنام*, اميري سيمكويي عليرضا, دهقاني مريم, مومني شهركي مهدي سري زماني رادار با روزنه مصنوعي روشي براي ارزيابي تغيير شکل زمين است که قابليت پايش تغيير شکل در يک ناحيه بزرگ را دارد. يکي از روش هاي پايش و بررسي تغيير شکل به کمک تداخل سنجي راداري، روش طول باز کوتاه است که کارايي آن در مطالعه پديده هاي مختلف تغيير شکل زمين به اثبات رسيده است. ارزيابي نويز و بررسي همبستگي زماني و مکاني سري هاي تغيير شکل بدست آمده از تداخل سنجي راداري عامل بسيار مهم در درک و تفسير پديده هاي تغيير شکل است. در اين مقاله از تکنيک تداخل سنجي راداري به کمک روش طول باز کوتاه براي بدست آوردن سري زماني تغيير شکل ناشي از رخداد پديده فرونشست در منطقه دشت مهيار واقع در استان اصفهان استفاده شده است. در ادامه با استفاده از روش برآورد نويز کمترين مربعات به کمک آماره w-test چند متغيره ساختار نويز مناسب سري هاي زماني تغيير شکل حاصل از روش طول باز کوتاه برآورد مي شود. اين بررسي منجر به برآورد واقع بينانه تري در مورد سري هاي تغيير شکل حاصل از روش تداخل سنجي راداري مي شود. همچنين اين تحقيق نشان مي دهد به دليل همبستگي سري هاي پيکسل هاي مجاور، همه اين سري ها اطلاعات جديد و مفيدي از ميزان تغيير شکل منطقه در اختيار قرار نمي دهند. منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 7002413940406.pdf

اهميت مدل هاي ارتفاعي رقومي در دقت ميدان هاي سرعت جابجايي InSAR نویسندگان: حاجي آقاجاني سعيد*, وثوقي بهزاد, موسوي زهرا امروزه مدل هاي ارتفاعي رقومي کاربردهاي متنوعي در زمينه هاي مقابله با سوانح طبيعي، آشکارسازي تغييرات، مديريت منابع طبيعي، پروژه هاي مهندسي و... دارند. ازجمله اين کاربردها تصحيح توپوگرافي در تکنيک تداخل سنجي راداري است. در تکنيک تداخل سنجي راداري به منظور يافتن بردار سرعت جابجايي لازم است ميزان اختلاف فاز ناشي از توپوگرافي با استفاده از مدل ارتفاعي از اختلاف فاز بدست آمده از جفت تصوير راداري کسر گردد. به همين علت مدل ارتفاعي رقومي انتخابي و فاصله نمونه برداري آن در تداخل سنجي راداري از نکات مهم و قابل توجه است. هدف اين مقاله مقايسه نقش دو مدل ارتفاعي SRTM با فاصله نمونه برداري 90 متر و ASTER با فاصله نمونه برداري 30 متر در بدست آوردن بردار سرعت جابجايي از طريق تصاوير راداري است. براي دستيابي به بردار سرعت جابجايي از تصاوير راداري در منطقه از روش پراکنش کننده هاي دائمي و روش خط مبناي کوتاه با دو مدل ارتفاعي ذکرشده استفاده گرديد. در نهايت مشاهده شد که بيشترين تفاوت بين نتايج بدست آمده در مناطق با اختلاف ارتفاع بالا و در واقع حاشيه تصوير وجود دارد. براي دو مدل ارتفاعي در روش پراکنش کننده هاي دائمي ميزان 0.2 ميليمتر اختلاف در بيشينه نرخ بالاآمدگي و 1.1 ميليمتر اختلاف در بيشينه نرخ فرونشست در راستاي خط ديد ماهواره مشاهده گرديد و در روش خط مبناي کوتاه اين ميزان به ترتيب 0.4 و 1 ميليمتر بدست آمد. به منظور بررسي بهتر اختلاف بين نتايج، 6 نقطه در منطقه مورد بررسي قرار گرفت که اختلاف بين نتايج در برخي نقاط به 4 ميليمتر نيز مي رسيد. اين در حالي است که دقت روش هاي پراکنش کننده هاي دائمي و خط مبناي کوتاه در صورت انتخاب تصاوير و تداخل نماهاي مناسب به 1 ميليمتر مي رسد. به منظور بررسي معنادار بودن يا تصادفي بودن اختلافات از آزمون معناداري آماري با استفاده از ميانگين نتايج استفاده گرديد. نتيجه آزمون بيانگر معناداري آماري نتايج در سطح معني دار 10 درصد بود. در مناطق هموارتر نتايج حاصل از دو مدل ارتفاعي شباهت بسيار به يکديگر دارند. درنتيجه در مناطق داراي توپوگرافي بالا، براي رسيدن به دقت مناسب، استفاده از مدل ارتفاعي هرچه دقيق تر، امري ضروري است. منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 7002413940409.pdf

بررسي تغيير شکل ميان گذر درياچه اروميه با استفاده از روش تداخل سنجي راداري نویسندگان: شمشيري رقيه*, معتق مهدي, شريفي محمدعلي پل درياچه اروميه به طول 1300 متر و عرض 30 متر به منظور اتصال دو خاکريز آذربايجان غربي و شرقي در اواخر سال 2009 ساخته شده است. ساخت اين پل نقش مهمي در توسعه گردشگري، حمل و نقل و بازرگاني منطقه دارد. از آنجا که تغيير شکل نامتقارن خاکريزهاي موجود در طرفين پل ممکن است به سلامت پل آسيب برساند، مساله پايش دقيق خاکريزها در زمان از اهميت ويژه اي برخوردار است. پوشش وسيع، قدرت تفکيک مکاني (20-1 متر) و زماني (46-11 روز) بالا و دقت قابل قبول (ميلي متر-سانتي متر)، داده هاي تداخل سنجي راداري را به ابزاري قدرتمند در اين گونه مطالعات تبديل کرده است. در ميان روش هاي تداخل سنجي راداري، روش هاي تحليل سري زماني مانند خطوط مبناي کوتاه، ابزاري قدرتمند در زمينه پايش سازه ها هستند که نقشه هاي تغيير شکل را با دقت ميلي متر فراهم مي کنند. در اين مطالعه، روش فوق در مجموع بر روي 58 تصوير سنجنده هاي ENVISATT، ALOS و TerraSAR-X (TSX) از سال 2003 تا 2013، بکار گرفته شد. نتايج نشان مي دهد تغيير شکل در اين بازه زماني با حداقل سرعت بيشينه 50 ميلي متر در سال در جهت خط ديد ماهواره روي خاکريزها در حال وقوع است و در طول اين زمان بر سرعت تغيير شکل افزوده شده است. منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 7002413930104.pdf