جستجو در تالارهای گفتگو

تحليل نااريب تغييرشکل سه بعدي پوسته زمين با استفاده از مشاهدات GPS (مطالعه خاص: شبه جزيره کناي در آلاسکا) نویسندگان: حبيبي محسن*, مشهدي حسينعلي مسعود مساله آناليز استرين در حالت سه بعدي يکي از مباحث مورد توجه در مطالعه تغييرشکل پوسته زمين است. در اين تحقيق، تغييرشکل سه بعدي پوسته زمين به کمک روش ايزوپارامتريک با بسط از حالت دو بعدي به حالت سه بعدي مورد بررسي قرار گرفته است. از آنجايي که در شبکه هاي ژئودزي برخي از مولفه هاي طول بازهاي بين نقاط شبکه (غالبا اختلاف ارتفاع بين نقاط) نسبت به ساير مولفه ها کوچکترند، تعميم روش ايزوپارامتريک از دو بعد به سه بعد براي آناليز کرنش تغييرشکل سطحي پوسته زمين به مساله اي بدوضع منتهي مي شود به طوري که جواب هاي حاصل ناپايدار مي باشند. اين ويژگي استفاده از روش هاي پايدارسازي را جهت حل اين گونه مسائل اجتناب ناپذير مي سازد. استفاده از روش هاي پايدارسازي به ايجاد باياس در جواب حاصل مي انجامد. براي حل اين مشکل در اين تحقيق، براي نخستين بار مساله آناليز سه بعدي تغييرشکل در سيستم مختصاتي جديد چنان فرموله و حل مي شود که مساله مورد بحث به مساله اي با جوابي پايدار و يا مساله اي خوش وضع تغيير مي يابد. پارامترهاي چنين سيستم مختصاتي در فرآيند برآورد مولفه هاي تنسور تغييرشکل برآورد مي شود. شبه جزيره کناي واقع در جنوب مرکزي آلاسکا به عنوان منطقه مطالعاتي انتخاب شده است. ناپايداري مساله سه بعدي آناليز تغييرشکل در اين منطقه قبلا بررسي و به اثبات رسيده است. نتايج حاصل از روش توسعه يافته در اين تحقيق وجود بيشينه مقدار بالا آمدگي در بخش مرکزي اين منطقه را که در مقالات ديگر مورد تاکيد قرار گرفته است، تاييد مي کند. برآوردهاي حاصل براي تنسورهاي کرنش سه بعدي در اين منطقه نخستين برآوردهاي نااريب از اين تنسورند که به روشي بدون المان محاسبه شده است. مقايسه نتايج حاصل با نتايج به دست آمده از آناليز دوبعدي تغييرشکل در اين منطقه (با روشي مشابه) نشان مي دهد که بزرگي اثر تغييرشکل ارتفاعي بر مولفه هاي اصلي مسطحاتي تنسور کرنش به 1.7 ميکرواسترين مي رسد. اين ميزان در محدوده بزرگي مقادير محاسبه شده براي مولفه هاي مسطحاتي مذکور در حالت دو بعدي است. بنابراين، صرفنظر کردن از اثر مولفه ارتفاعي و بررسي کينماتيک تغييرشکل پوسته زمين در دو بعد مي تواند به باياس بالايي در نتايج حاصل منتهي گردد. با اين وجود برخي از ويژگي هاي کلي تغييرشکل در اين منطقه نظير وقوع حداکثر فشارش در بخش مرکزي اين شبکه هم چنان در نتايج حاصل از آناليز دو بعدي تغييرشکل قابل مشاهده است. علاوه براين، مطالعه ميزان باياس ناشي از پايدارسازي جواب نشان مي دهد که انتخاب نامناسب پارامتر پايدارسازي مي تواند به اريب قابل ملاحظه اي در نتايج حاصل منتهي گردد. در اين ارتباط، استفاده از خصوصيات با ويژگي هاي از پيش معلوم الگوي تغييرشکل در يک منطقه، نظير وقوع حداکثر برآمدگي در بخش مرکزي شبکه، روش مناسبي براي انتخاب پارامتر پايدارسازي نيست. منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 7002413940407.pdf