تعيين اندازه پنجره و ضريب ساختار بهينه در تخمين عمق موهو به روش واهماميخت اويلر (مطالعه موردي: محدوده زاگرس)
نویسندگان: صفري عبدالرضا, شريفي محمدعلي, بحرودي عباس, پرنگ سوران*
ناپيوستگي موهو مرز بين پوسته و گوشته بالايي است که تفاوت دو محيط را با تغييرات در سرعت لرزه اي، ساختار شيميايي، مواد تشکيل دهنده و مانند آن آشکار مي سازد. هدف اين تحقيق يافتن عمق موهو در محدوده زاگرس و برآوردي از ضخامت پوسته به روش واهماميخت اويلر است. روش واهماميخت اويلر يک روش خودکار براي برآورد عمق، شکل و مکان منبع هاي مغناطيسي و گراني است که اساس آن به کارگيري مشتق هاي ميدان در معادله همگن اويلر مي باشد. در به کارگيري روش واهماميخت اويلر تعيين ضريب ساختار و طول پنجره برآوردگر از پارامتر هاي بسيار مهم هستند که به شدت جواب ها را تحت تاثير قرار مي دهد. در اين تحقيق ابتدا با استفاده از ضرايب هارمونيک کروي مدل ژئوپتانسيل EIGEN-GL04C، آنومالي جاذبه هواي آزاد در محدوده 75o، 25o-53، l=48 و 75o، 25o-34، j=29 دريک گريد 25o، 25o´0، 0 محاسبه شد، سپس با استفاده از داده هاي آنومالي جاذبه هواي آزاد و به کارگيري روش واهماميخت اويلر عمق موهو به ازاي ضريب ساختارهاي مختلف و اندازه پنجره هاي متفاوت برآورد شد و بهترين ضريب ساختار و اندازه پنجره از مقايسه عمق بر آورد شده به روش واهماميخت اويلر و عمق به دست آمده از روش تابع انتقال گيرنده (مطالعات لرزه اي) در 14 ايستگاه لرزه اي موجود در منطقه، تعيين گشت و نتايج به دست آمده با مدل CRUST 2.0 مقايسه شد. بر اساس نتايج به دست آمده مي توان گفت که به ازاي ضريب ساختار 0.5 و اندازه پنجره 40 تا 45 کيلومتر بهترين جواب را در تخمين عمق موهو در محدوده مورد نظر خواهيم داشت.
منبع:
[Hidden Content]
دانلود:
[Hidden Content]
7002413930212.pdf