بررسی اثر حداکثر شتاب پایه (PGA) بر مشخصات لرزهای سطوح لغزش بحرانی سد مسجد سلیمانمهدی شیردل
به طور معمول جهت برآورد ایمنی پایداری سطوح لغزش سدهای خاکی از 2 روش افزایش بارگذاری به صورت افزایش شتاب حداکثر رکورد زلزله و کاهش مقاوت مصالح بکار رونده در بدنه تا رسیدن به مرز بحران پایداری استفاده میشود. در تحقیق حاضر، روش افزایش بارگذاری به صورت افزایش شتاب حداکثر رکورد زلزله (PGA) برای بررسی ایمنی سطوح لغزش بالقوه بکار برده شده است. در این روش شتاب ماکزیمم رکورد زلزله اعمالی طوری افزایش داده شده است تا معیارهای مورد نظر پایداری در کل حوزه زمان برای پارامترهایی همچون تغییرمکان رخ داده، ضریب اطمینان معادل دینامیکی، ضریب اطمینان کمینه در کل حوزه زمان به مرز بحران برسد. برای این کار از سد خاکی مسجد سلیمان به عنوان مطالعه موردی و از روش اجزاء محدود برای بررسی رفتار لرزهای مدل استفاده شده است. در این مدلسازی از فرض رفتار الاستوپلاستیک مبتنی بر معیار موهرکولمب برای مصالح بدنه سد استفاده شده است. همچنین با استفاده از 2 شتابنگاشت و با ساخت 10 مدل بدون تغییر در محتوای فرکانسی برای حداکثر شتابهای اعمالی، سطوح لغزش بالقوه سد مورد ارزیابی قرار گرفته است. در نهایت نتایج از 3 رویکرد تغییرمکان رخ داده در سطوح بالقوه لغزش، ضریب اطمینان معادل دینامیکی، ضریب اطمینان کمینه در کل حوزه زمان مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که با افزایش شتاب پایه اعمالی، مقدار ضریب اطمینان معادل دینامیکی کاهش یافته ولی تغییرات رخ داده برای پارامترهای تغییرمکان ماندگار و ضریب اطمینان کمینه دینامیکی روند معناداری را داشته است.
Evaluation of the Peak Ground Acceleration on Seismic Characteristic of Critical Slice Surface on Embankment dams
منبع
دانلود
article_517697_9d82c6e58a326a5c05a2c228a892a056.pdf