جداسازی متغیرها در بهینه یابی طرح لرزه ای به کمک درونیابی کروی
حسین مشکی, عبدالرضا جغتائی
چکیده
در این مقاله روش بهینهیابی جدیدی با بهرهگیری از تقریب در تابع هدف و قیدها جهت استفاده در معادلات لاگرانژ ارائه شده است. همچنین برای این مدل، الگوریتمی در قالب فرایند حل عددی بهمنظور نزدیک کردن جواب تقریبی به جواب دقیق بهینه برای مسائل واقعی مهندسی و بهطور خاص مسائل سازهای ارائه شده است. تقریب ارائه شده در این مدل عددی به فرم کره در فضای n بعدی بوده که با بیان جدیدی از تعریف عمومی انحناء و شعاع انحناء ارائه شده است. این تقریب باعث جدا شدن متغیرهای طراحی از هم شده بهطوریکه تنها مجهول در دستگاه معادلات بهینه، ضرایب لاگرانژ میباشند. متغیرهای طراحی به کمک روابط استخراج شده برحسب ضرایب لاگرانژ مستقیماً بدون تحلیل هیچگونه معادلهای حاصل میشوند. هر گام محاسباتی شامل دو بخش، یکی به دست آوردن جواب تقریبی بهینه و دیگری برگرداندن جواب تقریبی بر روی قیدهای فعال بهمنظور انجام تقریب مجدد میباشد. با جداسازی متغیرهای طراحی از معادلات لاگرانژ، زمان محاسبات بهخصوص برای تحلیلهای تاریخچه-زمانی مورد نظر در طرحهای بهینهی لرزهای میتواند ذخیره شود. با استفاده از این روش دو مثال سازهای بهعنوان بخش اصلی سیستم مهار جانبی قاب خمشی بتنی و مهاربندی مورد بررسی قرار گرفته که نتایج آن کاملاً منطبق با نتایج حاصل از روش پنالتی خارجی میباشند. در این روش به دلیل کاهش تعداد متغیرها و طول گام بلند در محاسبات، سرعت همگرایی بالا میباشد.
Decoupling of Variables in Optimal Seismic Design Using Spherical Interpolation
Keywords: N-Dimensional Sphere; Radius of Curvature; Reference Point; Lagrange Multipliers; Contrained Problems
کره n بعدی، شعاع انحناء، نقطه مرجع، ضرایب لاگرانژ، مسائل مقید
PDF
منبع
187-930-1-PB.pdf