جستجو در تالارهای گفتگو

استفاده از فرایند اکسیداسیون پیشرفته UV/TiO2/H2O2 در حذف نفتالین از آببهروز کریمی؛ محمد صادق رجایی؛ مهری عیسوند؛ مریم حبیبی نفتالین در اثر سوختن مواد آلی از قبیل سوخت‌های فسیلی و چوب، صنایع و انتشار از اگزوز خودرو‌ها وارد محیط زیست می‌شود. نفتالین در ساخت پلاستیک، رزین، سوخت و رنگ‌ها استفاده می‌شود. این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد فرایند UV/TiO2/H2O2در تجزیه نفتالین از محلول آبی انجام شد. تجزیه فوتوکاتالیستی نفتالین، توسط تابش نور UV در حضور TiO2 و H2O2 تحت شرایط گوناگون بررسی شد. تجزیه نوری فرایندهای H2O2/UV، TiO2/UV و H2O2/TiO2/UV در یک راکتور بسته با تابش لامپ کم‌فشار جیوه‌ای مقایسه شد. اثر پارامترهای بهره‌برداری نظیر زمان واکنش، pH محلول، نفتالین اولیه، غلظتTiO2 و H2O2 در فرایند تجزیه فوتوکاتالیستی مورد بررسی قرار گرفتند. در غلظت 15 میلی‌گرم در لیتر نفتالین و زمان‌های ماند 5، 10، 20،30، 40، 50، 60، 100 و 120 دقیقه، راندمان حذف نفتالین به ترتیب برابر با 63، 75، 80، 88، 92، 95، 5/96و 98 درصد به ترتیب در سیستمUV/TiO2/H2O2 و 50، 5/59، 69، 80، 85، 88، 91 و 95 درصد در سیستم UV/TiO2 به‌دست آمد. در pH اولیه 3، 4، 5، 6، 7، 9، 10 و 12، به‌طور تقریبی راندمان حذف نفتالین به‌ترتیب 8/96، 5/85، 86، 5/75، 8/68، 8/57 و 5/52 درصد، با سیستم UV/TiO2/H2O2 حاصل شد. نشان داده شد که تجزیه نوری با استفاده از فرایند H2O2/TiO2/UV بسیار مؤثرتر از استفاده هر دو فرایند H2O2/UV یا فرایندTiO2/UV است. Application of UV/TiO2/H2O2 Advanced Oxidation to Remove Naphthalene from Water منبع دانلود WWJ155471479673800.pdf

مقایسه کارایی نانوذرات آهن صفر ظرفیتی و نانوذرات آهن پایدار شده برای احیای نیترات از آب‌های آلودهفاطمه نورعلی وند1 ؛ احمد فرخیان فیروزی 2 ؛ مصطفی چرم3 ؛ علیرضا کیاست4 1دانش‌آموخته کارشناسی ارشد خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران 2استادیار گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران 3دانشیار گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران 4استاد گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران هدفازانجاماینپژوهشامکان‌سنجیکاربردنانوذراتآهنبرایاحیاینیتراتدرمحلول‌هایآبی بود. به این منظور نانوذرات آهن صفرظرفیتی پایدار نشده و نانوذرات پایدار شده با کربوکسی متیل سلولز به‌روش احیا توسط بوروهیدرید سدیم ساخته شد و مورفولوژی آن‌ها به‌وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف پراش‌نگار اشعه ایکس و دستگاه طیف‌سنج مادون قرمز بررسی شد. تأثیر عوامل مختلف شاملpH محلول آبی، غلظت اولیه نیترات، غلظت نانوذرات و زمان تماس بر احیای نیترات و سینتیک احیای نیترات بررسی شد. نتایج نشان داد که 93 درصد نیترات توسط نانوذرات پایدار شده در pH برابر 6 و 85 درصد توسط نانوذرات پایدار نشده در pH برابر 2 احیاء شد. افزایش غلظت نانوذرات و زمان تماس، احیای نیترات را افزایش داد اما افزایش غلظت اولیه نیترات، احیای نیترات را کاهش داد. محصول عمده احیای نیترات در pHهای اسیدی، آمونیوم بود اما در pHهای قلیایی نیترات به نیتروژن تبدیل شد و مقدار نیتریت تولیدی کمتر از 2 درصد بود. آزمایش‌های سینتیک نشان داد که احیای نیترات با نانوذرات از معادله درجه اول و دوم تبعیت می‌کند. نتایج این پژوهش نشان داد که نانوذرات آهن صفرظرفیتی پایدار شده نسبت به پایدار نشده توانایی بالایی در احیای نیترات آب‌های آلوده دارند. Comparison of the Efficiencies of Zero-Valent Iron Nanoparticles and Stabilized Iron Nanoparticles for Nitrate Reduction from Polluted Waters منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] WWJ112871448137800.pdf