جستجو در تالارهای گفتگو

توسعه ضوابط آيين نامه زلزله ايران جهت اعمال اثر حوزه نزديک کاربرد موردي: سايت هاي حرم مطهر امام رضا (ع) و حوزه نفتي شهر اهواز وتر محمدقاسم*, تبرك معين, رياحي نوري ابوالفضل تفاوت چشم گير در گستره و نوع خرابي سازه ها ناشي از زلزله هاي حوزه نزديک و دور، موجب توجه پژوهشگران به زمين لرزه هاي نواحي نزديک گسل شده است. هدف اين نوشتار، توسعه روش برآورد نياز لرزه يي سازه ها براي شبيه سازي اثر زلزله هاي حوزه نزديک است. در اين راستا، تعميم روابط مربوط به منظور پيشنهاد استفاده در طراحي ساختمان ها در دستور کار قرار گرفته است، که با اقتباس از نتايج مطالعات تحليل خطر لرزه يي براي تعدادي از مناطق حوزه نزديک کشور، ضرايب اصلاحي پيشنهادي ارائه مي شوند. نتايج بررسي هاي انجام شده حاکي از افزايش قابل ملاحظه نياز لرزه يي سازه در محدوده دوره هاي تناوب کوتاه و متوسط در مقايسه با مقادير پيشنهادي در آئين نامه طرح لرزه يي است. به عنوان نمونه در مورد سايت حوزه نفتي شهر اهواز از ديدگاه روش طراحي براساس ظرفيت، نياز لرزه يي سازه در محدوده دوره هاي تناوب کوتاه و متوسط در حدود 2.7 برابر مقادير پيشنهادي در آئين نامه طرح لرزه يي است. شايان ذکر است که در اين پژوهش رويکردهاي تعيني و احتمالاتي مورد استفاده قرار گرفته و با کاربرد روابط کاهندگي مختلف و ترکيب نتايج حاصل در درخت منطقي، پارامترهاي طراحي موردنظر ارائه شده اند. منبع دانلود 7831394040212.pdf