جستجو در تالارهای گفتگو

بررسي رفتار ساختمان هاي بلند داراي هسته بتن مسلح با امکان مفصل دوگانه نویسندگان: بيرقي حميد*, خيرالدين علي, كافي محمدعلي ساختمان هاي بلند داراي هسته بتن مسلح در صنعت ساختمان به صورت روز افزون در حال رشد هستند. عموما وقوع يک مفصل پلاستيک در پاي هسته اينگونه سازه ها مورد نظر طراحان است. در اين تحقيق با توجه به چنين ديدگاهي، ابتدا سه سازه 20، 30 و 40 طبقه مطابق عرف با کمک روش تحليل طيف پاسخ مدي، طراحي مي شوند. سپس با رويکرد تشکيل يک مفصل در پاي سازه، اين ناحيه به صورت غير خطي مدل مي شود و هفت نگاشت زلزله بر سازه ها اعمال مي گردد. نتايج نشان ميدهد نياز لنگر در اواسط ارتفاع هسته بسيار بيشتر از مقادير مورد انتظار است که از تحليل طيفي حاصل شده، به گونه اي که عملا حفظ سازه در اين نواحي در حالت الاستيک، مستلزم مقادير ميلگرد بيش از حد است. اين موضوع ناشي از اثر مدهاي بالاتر مي باشد، بعلاوه اينکه وقوع مفصل در پاي سازه چندان از اثر مدهاي بالاتر نمي کاهد. لذا در رويکرد ديگري، امکان وقوع مفصل پلاستيک ديگري در ارتفاع سازه ها پيش بيني شده و مدل ها با امکان وقوع دو مفصل پلاستيک تحت اثر نگاشت ها قرار ميگيرند که نتايج از کاهش مقدار لنگر اواسط ارتفاع به ترتيب در حدود 35، 34 و 30 درصد براي سازه هاي فوق الذکر حکايت داشت. ديدگاه ديگر اينکه امکان رخداد پلاستيسيته گسترده در کل ارتفاع هسته وجود داشته باشد و لذا مفصل پلاستيک در يک يا دو ناحيه متمرکز نباشد. تحليل تاريخچه زماني غير خطي نشان داد تغيير مکان جانبي نسبي بين طبقه اي چنين مدلي مطلوب نيست. منبع و دانلود: [Hidden Content] 7002813940103.pdf

بررسی رویکرد مفصل چندگانه در هسته بتن مسلح سازه بلند تحت اثر نگاشت حوزه نزدیکنویسندگان حمید بیرقی ؛ علی خیرالدین؛ محمد‌علی کافی به‌کارگیری ساختمان‌های بلند دارای هسته بتن مسلح در حال گسترش روز افزون است. این مقاله به بررسی رفتار سازه بلند با هسته بتن مسلح می‌پردازد. به این منظور ابتدا طراحی هسته ساختمان 40 طبقه با کمک تحلیل طیفی صورت می‌گیرد. سپس طبقات پایین مدل مذکور با به‌کارگیری المان‌های فیبری با مصالح غیر‌خطی و سایر طبقات فوقانی با المان‌های الاستیک مدل می‌شوند. تحلیل تاریخچه زمانی غیر‌خطی برای مجموعه‌ای از رکورد‌های نزدیک گسل صورت می‌گیرد. نتایج نشان می‌دهند روند کلی تغییرات لنگر در ارتفاع در مدل غیر‌خطی با شکل نظیر حالت طیفی متفاوت است، به‌طوری‌که مقادیر نیاز لنگر تقریباً در اواسط ارتفاع سازه به طور متوسط حدود 5/3 برابر مقدار حاصل از روش تحلیل طیفی است که علت آن اثر مدهای بالاتر است. در این صورت، حفظ رفتار الاستیک در حدود میانه ارتفاع مستلزم مقادیر نسبتاً زیاد میلگرد است. برای کاهش نیاز شدید لنگر در این نواحی، ابتدا یک و سپس دو ناحیه در ارتفاع سازه، علاوه بر تراز پایه، به‌عنوان نواحی مستعد وقوع مفصل پلاستیک به صورت غیر‌خطی مدل‌سازی می شوند و نگاشت‌ها بر سازه اعمال می‌شوند. نتایج نشان می‌دهد رویکرد وقوع یک و دو مفصل در ارتفاع سازه (علاوه بر مفصل تراز پایه) موجب کاهش نیاز لنگر اواسط ارتفاع سازه به مقدار حدود 28 و 42 درصد می‌شود اما برروی برش پایه تقریبا بی‌تاثیر است. منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] JCR8561372620600.pdf