جستجو در تالارهای گفتگو

ارائه مدلی به‌منظور بهبود ایمنی بافت‌هـای شهـری در برابر زلزلــه با توسعه پایگاه‌های جستجو، نجات و امداد ربابه رباط میلی, کامبد امینی حسینی, یاسمین استوار ایزدخواه چکیده وقوع زلزله‌‌هاي شديد همواره اثرات زیان‌بار و جبران‌ناپذیری را خصوصاً در شهرهاي بزرگ و پرجمعیت از جنبه‌‌هاي فيزيكي، اجتماعي و اقتصادي به همراه دارد. از طرفي با توجه به محدودیت‌‌های مالي و اجرایی، امكان كاهش ريسك و كنترل پيامدهای زلزله در همه جهات معمولاً فراهم نیست. بنابراين مي‌‌بايست مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در ريسك زلزله شناسایی‌شده و با در نظر گرفتن نحوه مشاركت و ميزان اهميت هر يك در افزايش يا كاهش ريسك، تدابير لازم جهت مديريت بحران اتخاذ گردد. در تحقيق حاضر، براي مکان‌یابی پایگاه‌های امداد و نجات در بافت‌های شهري، مدلي جديد مبتني بر تركيب مؤلفه‌های خطر، آسيب‌‌پذيـري و وضعیت ظرفیت‌های موجود ارائه‌ شده است. به اين منظور شاخصی با عنوان شاخص تجمیعی ایمنی در برابر زلزله1 (IESI) معرفی‌شده که از تركيب وزني مؤلفه‌های مرتبط حاصل مي‌شود. در اين روش، مؤلفه خطر از پارامترهای خطر زلزله و مخاطرات ثانویه و مؤلفه آسیب‌پذیری از پارامتـرهای آسیب‌پذیری فیـزیکی و انسانـی تشکیل شده ‌است که هـر دوی این مؤلفه‌ها اثر کاهنده بر ایمنی دارند. همچنين مؤلفه وضعیت ظرفیت‌های موجود كه اثري افزاینده بر ميزان ایمنی دارد بر اساس سه پارامتر فضاهای خدماتـی، میـزان آمادگـی و تـوان برنامه‌ریـزی و مدیریت شهـری مورد سنجش قرار می‌گیرد. در نهایت شاخص ارائه‌شده براي برآورد ایمنی در برابر زلزله از تركيب شاخص‌های خطر، آسیب‌‌پذیری و وضعیت ظرفیت‌های موجود براي پهنه‌های آماری هر منطقه شهري محاسبه می‌شود و مکان‌یابی پایگاه‌های جستجو و نجات به کمک این شاخص انجام می‌‌پذیرد. در ضمن، مؤلفه‌هایی که امکان تغییر در کوتاه‌مدت برای آنها وجود داشته، بهبود داده شده‌اند و شاخص ایمنی در برابر زلزله مجدداً محاسبه و مکان‌یابی پایگاه‌ها انجام گرفته ‌است. A New Model for Improving Safety Level of Urban Fabrics to Earthquakes by Locating Search and Rescue Bases منبع دانلود 343-1626-1-PB.pdf