ارزيابي تناسب اراضي مسکوني به روش فازي TOPSIS-OWA گروهي
نویسندگان: طالع جنكانلو علي*, طالعي محمد, كريمي محمد
مدل سازي و ارزيابي تناسب اراضي به عنوان پيش نياز برنامه ريزي کاربري اراضي به منظور استفاده هاي صحيح از آن، از نيازهاي ضروري انسان متمدن امروزي است. امروزه نقش GIS و روش هاي تصميم گيري چند معياره مکاني در اين زمينه بسيار پررنگ شده است. اين تحقيق با ترکيب روش هاي تصميم گيري چندمعياره گروهي- مکاني فازي TOPSIS-OWA و GIS به مدلسازي تناسب اراضي مسکوني ناحيه کرمانشاه که شامل شهرستان هاي کرمانشاه، هرسين، صحنه، سنقر و کنگاور مي باشد، مي پردازد. به اين منظور ابتدا 10 نقشه معيار اقليم، ناهمواري، تيپ اراضي، کاربري و پوشش موجود، دسترسي به راه ها، دسترسي به انرژي، عرض جغرافيايي، ازدحام جمعيت، پهنه بندي زلزله و دسترسي به آب، با استفاده از نظرات چهار کارشناس با استفاده از روش OWA و IOWA تهيه شده و در قالب سه فاکتور محيطي، اقتصادي و اجتماعي به روش Fuzzy TOPSIS وزندهي و باهم ترکيب شده اند. مدل نهايي مناسب ترين مناطق جهت توسعه مسکوني را در مکان هايي نشان مي دهد که اکثر معيارهاي مذکور را برآورد مي کنند. اين نتيجه بيان گر اين است که ترکيب روش هاي تصميم گيري چندمعياره با عبارات فازي با تکيه بر دانش گروهي کارشناسان، مي تواند در تلفيق با ابزار تحليلي GIS به عنوان الگوي مناسبي براي ارزيابي تناسب اراضي مورد استفاده قرار گيرد. در اين مدل از کل سطح منطقه مورد مطالعه 7.72 درصد، خيلي مناسب، 32.6 درصد، مناسب، 34.2 درصد، با تناسب متوسط، 20.6 درصد، نامناسب و 4.9 درصد، خيلي نامناسب، بدون احتساب مناطق حفاظت شده براي توسعه مسکوني تشخيص داده شده است.
منبع:
[Hidden Content]
دانلود:
[Hidden Content]
7002413940403.pdf