بررسي تغييرات زماني- مکاني TEC در ايران با استفاده از مشاهدات GPS
نویسندگان: عبدي ناصر*, نانكلي حميدرضا
طي ساليان گذشته، استفاده از GPS به عنوان يک ابزار منحصربه فرد، در مطالعه چگونگي گذر امواج الکترومغناطيس ازلايه هاي مختلف اتمسفر به خصوص يونسفر مطرح بوده است. در حال حاضر يونسفر عمده ترين منبع خطا در موقعيت يابي با GPS محسوب گرديده و ميزان تاثير آن روي انتشار موج بستگي به مقدار TEC و فرکانس سيگنال دارد. در اين مقاله تغييرات زماني-مکاني TEC در ايران با استفاده از مشاهدات حدود 40 ايستگاه IPGN مورد مطالعه قرار مي گيرد. مدلسازي منطقه اي يونسفر، برآورد مقادير TEC و محاسبه DCB گيرنده ها با استفاده از توابع هارمونيک کروي تا درجه و مرتبه 6 صورت گرفته و براي حذف اثرات هندسي همچون باياس هاي ساعت ماهواره و گيرنده، تروپوسفر و ... از اختلاف مشاهدات کد هموارشده فرکانس اول و دوم استفاده شده است. کشف مشاهدات اشتباه و جهش هاي فازي و در نهايت هموارسازي مشاهدات کد با استفاده از مشاهدات فاز موج حامل در مراحل پيش پردازش انجام مي شوند. در اين مقاله مراحل محاسباتي و ترسيمي به ترتيب با نرم افزارهاي برنيز و متلب انجام شده اند. پردازشهاي انجام شده مربوط به 10 روز از سال 2012 و 3 روز از سال 2013 مطابق با اول هر ماه از تقويم خورشيدي بوده که روزهاي اول هر فصل را شامل شده و مطابق با نزديکترين دوره بيشينه شدن اثر لکه هاي خورشيدي در افزايش مقادير TEC هستند. نتايج محاسبات در بررسي تغييرات زماني در نقاط مختلف ايران نشان مي دهند که بيشترين و کمترين اثر يونسفر به ترتيب در فصل بهار و زمستان و بيشينه مقدار TEC در طول شبانه روز مربوط به حدود ساعت 14 به وقت محلي است. همچنين در مطالعه تغييرات مکاني يونسفر، تغييرات زياد مقدار TEC با تغيير عرض جغرافيائي به خوبي مشهود است. به عبارت ديگر بيشترين و کمترين مقدار TEC در ايران به ترتيب مربوط به پائين ترين و بالاترين عرض جغرافيائي هستند. همچنين در اين تحقيق مقدار TEC حدود 100 TECU در فصل بهار 2012 مشاهده شد که مي تواند باعث حداکثر خطاي به ميزان 75 متر روي طول ماهواره-گيرنده براي ماهواره نزديک به افق و فرکانس دوم گردد.
منبع:
[Hidden Content]
دانلود:
[Hidden Content]
7002413930210.pdf