بررسی تاثیر منعقدکننده نانو در کاهش آلودگی میکربی آبهای آشامیدنی (مطالعه موردی)امیر باقی؛ سعدیه بابا خانیان؛ محمد محمدی
استفاده از فناوریهای نوین بهخصوص فناوری نانو در راستای کاهش اثرات سوء آلودگیهای محیطزیستی، بهعنوان یکی از راهکارهای مدیریتی مطرح است. استفاده از این فناوری در ارتباط با منابع آب، با توجه به چالشهای پیشرو ضروری به نظر میرسد. بر اساس این پژوهش میزان تأثیر مواد منعقدکننده نانو بر کاهش بار آلودگی میکربی آبهای آشامیدنی بهصورت موردی در شهر ایلام با آنالیز شاخصهای کیفی میزان اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی (BOD5)، سختی کل (TH) و میزان کلیفرمهای گوارشی در نمونههای آبهای آلوده مورد ارزیابی قرار گرفت. استفاده از اینگونه مواد در دماهای بالا در حدود 40 درجه سلسیوس، زمان ماند بیشتر از یک ساعت و pH برابر 6 بیشترین تأثیر را در کاهش میزان بار آلودگی میکربی و BOD5 داشته ولی بر میزان سختی کل هیچگونه اثری نگذاشته است. این امر حاکی از آن است که کارایی این گونه مواد منعقدکننده نانو در شرایط دمای بالا و pH زیر حالت خنثی، بیشترین تأثیر خود را در کاهش میزان بار آلودگی میکربی دارد و استفاده از این مواد میتواند از مصرف بیش از حد سایر مواد متداول منعقدکننده و مواد گندزدا در تصفیهخانههای آب جلوگیری نموده و در سالمسازی آب آشامیدنی بهکار رود و تا حد بسیار زیادی در جهت بهبود و بهینهسازی سیستم تصفیه مناسب آبهای آلوده برای آشامیدن با توجه به محدودیت منابع آبی در جهان و ایران مورد استفاده قرار گیرد.
Effect of Nanocoagulants on Reducing Microbial Contamination in Drinking Water (A Case Study)
منبع
دانلود
WWJ155481479673800.pdf