پيش بيني بلندمدت تقاضاي آب شرب (مطالعه موردي: شهر نيشابور) نویسندگان: تابش مسعود*, بهبوديان صادق, بيگي سهيلا * قطب علمي مهندسي و مديريت زيرساخت هاي عمراني، پرديس دانشکده هاي فني، دانشگاه تهران چکیده: پيش بيني تقاضاي آب خانگي و شناخت عوامل موثر بر آن يکي از گام هاي مهم در مديريت و کنترل بحران آب است، زيرا راه حل موثر، تنها عرضه آب نيست بلکه اتخاذ سياست ها و تدابير لازم مبتني بر الگوي مصرف و توجه کافي به عوامل تقاضاي آب از اهميت بالايي برخوردار است. برآورد تقاضاي آب در آينده، اين امکان را براي تصميم گيران فراهم مي سازد که با توجه به محدوديت ها و بحران هاي پيشرو تدابير لازم را اتخاذ نمايند. در اين تحقيق براي پيش بيني تقاضاي سرانه آب از دو رويکرد نقطه اي و بازه اي استفاده شده است. بعد از تخمين تابع تقاضاي آب، با تعيين سناريوهاي محتمل مقادير متغيرهاي مستقل براي آينده پيش بيني مي شود. در ادامه به بررسي اثر تغييرات پارامترهاي اقتصادي در مصرف آب بر تقاضاي آب خانگي پرداخته شده است. نتايج بر ضروري بودن کالاي آب تاکيد مي کند. با جمع آوري اطلاعات مورد نياز در شهر نيشابور، به منظور پيش بيني نقطه اي، چهار سناريو تعريف گرديد و متغيرهاي مستقل پيش بيني شدند. درصد تغييرات تقاضاي آب سه سناريو اول (براي حالتي که طرح هدفمندسازي يارانه ها اجرا نگردد) براي دوره 1390 تا 1410 بين 40 تا 57 درصد در طول اين بازه مي باشد. در سناريو چهارم که فرض بر اجراي طرح هدفمندسازي يارانه ها مي باشد مقادير تقاضاي سرانه آب نسبت به حالتي که اين طرح اجرا نگردد در سال 1390، 3 مترمکعب و در سال 1392، 2 مترمکعب کاهش مي يابد. در انتها با استفاده از شبکه عصبي تقاضاي آب بصورت بلندمدت پيش بيني شده است. نتايج نشان داد، استفاده از جزء غيرقطعي سري هاي زماني در پيش بيني با شبکه هاي عصبي مي تواند مشکل درونگرا بودن اين مدل ها را تا حدي حل نمايد. كليد واژه: پيش بيني بلندمدت، تقاضاي آب، تابع مطلوبيت استون گيري، شبکه عصبي مصنوعي منبع و دانلود:
[Hidden Content]
70313933102.pdf