جستجو در تالارهای گفتگو

استفاده از مدل هاي عددي هواشناسي و روش رديابي اشعه براي بهبود تعيين موقعيت مطلق دقيق نویسندگان: ميرمحمديان سيده فريناز*, عسگري جمال, نفيسي وهاب يکي از مباحث مهم در ژئودزي تعيين موقعيت نقاط است که به دو روش نسبي و دقيق انجام مي شود. روش تعيين موقعيت مطلق دقيق (PPP) که در دو دهه اخير گسترش يافته و مزاياي ويژه اي نسبت به روش نسبي دارد، هنوز نتوانسته به دقت روش هاي تعيين موقعيت نسبي برسد. عمده مشکلات اين روش مربوط به مدل هاي پردازش، ابهام فاز غيرصحيح و دقت برآورد اثر تروپوسفر است. تاکنون تلاش هاي زيادي براي اصلاح مدل ها و کاليبراسيون باياس فازهاي ماهواره اي صورت گرفته است. در اين مقاله هدف برآورد هرچه دقيق تر تاخير تروپسفري و در نتيجه افزايش دقت تعيين موقعيت با روش تعيين موقعيت مطلق دقيق است. براي اين منظور تاخير توسط پردازش PPP محاسبه مي گردد، سپس سعي مي شود بخشي از تاخير که اين روش نتوانسته مدل کند، توسط روش رديابي اشعه محاسبه و اعمال گردد تا تعيين موقعيت به دقت بالاتري برسد. امواج منتشره از ماهواره ها تحت تاثير تروپوسفر دچار تاخير مي شوند. مدل کردن اين تاخير در روش هاي تعيين موقعيت براي دستيابي به دقت بالا، بسيار مهم است. روش هاي مختلفي مانند روش رديابي اشعه و استفاده از توابع نگاشتي مثل 1/cosz، VMF، GMF که تاخير زنيتي را به تاخير مايل تبديل مي کند، براي برآورد اين تاخير موجود است. در اين مقاله تاخير مايل تروپوسفري با استفاده از مدلهاي عددي هواشناسي توسط رديابي اشعه محاسبه شده است و اختلاف آن با تاخيرات مايل تروپوسفري بدست آمده به سه روشي که به تفضيل شرح داده خواهد شد (با استفاده از تابع نگاشت GMF و تاخير زنيتي بدست آمده از روش PPP) به فايل هاي RINEX اعمال شده است. سپس براي فايل هاي RINEX اصلاح شده، پردازش PPP انجام شد. در واقع هدف ساختن فايل مشاهداتي RINEX جديدي است که تاخير مايل حاصل از PPP به جواب رديابي اشعه نزديک باشد. سپس اثر اين اصلاح مشاهدات را در مختصات گيرنده حاصل از اين روش ها بررسي مي نماييم. با مقايسه نتايج با مختصات ITRF نقطه، مشخص شد که اعمال اختلاف بين تاخير مايل حاصل از حاصلضرب تاخير زنيتي بدست آمده از روش PPP در 88% تابع نگاشت هيدروستاتيک GMF و 12% از تابع نگاشت غيرهيدروستاتيک با تاخير حاصل از روش رديابي اشعه، به فايل هاي مشاهداتي، باعث بهبود تعيين موقعيت مطلق دقيق مي شود. منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 7002413930209.pdf

برآورد تاخير تروپوسفري با استفاده از رديابي اشعه مقيد بر اساس پارامترهاي هواشناسي سطحي و مدل هاي هواشناسي عددي نویسندگان: رحيمي حسن*, نفيسي وهاب, عسگري جمال در سال هاي اخير روش رديابي اشعه به عنوان راه حلي کارا براي تعيين تاخير تروپوسفري مطرح شده است. ورودي هاي اين روش پارامترهاي هواشناسي خواهند بود که از منابع مختلفي مي توانند استخراج شوند که از جمله مي توان به مدل هاي هواشناسي عددي و داده هاي راديوسوندها اشاره کرد. همچنين بطور موردي در بعضي ايستگاه ها ممکن است برخي پارامترها بطور مستقيم در سطح ايستگاه مشاهده شده باشند. در اين مقاله رديابي اشعه به منظور تعيين تاخير تروپسفري با استفاده تلفيقي از مدل هاي هواشناسي عددي، داده هاي سطحي اندازه گيري شده در ايستگاه هاي VLBI و همچنين داده هاي راديوسوند انجام شده است. دو روش پيشنهاد شده، بر اساس دو رويکرد مختلف منطقه اي و يا ناحيه اي، سعي در بهبود دقت مدل هاي هواشناسي عددي دارند. نتايج حاصل نشان دهنده تفاوت در مقادير دست آمده براي تاخير تروپوسفري نسبت به زماني است که بدون قيد و فقط با استفاده از مدل هاي عددي برآوردها انجام مي شود. بخش عمده تفاوتها ناشي از مولفه غيرهيدروستاتيک تاخير است. مقايسه با نتايج يک برنامه مقايسه که در نيمه اول سال 2010 ميلادي تحت نظر کارگروه WG4.3.3 انجمن بين المللي ژئودزي (IAG) ترتيب داده شد، تاييد کننده همخواني نتايج است که اين همخواني بر حسب ضريب شيب مشخص تر است. منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 7002413920202.pdf