جستجو در تالارهای گفتگو

مدلسازي توسعه شهري با روش رگرسيون لجستيک مطالعه موردي: شهر سنندج نویسندگان: محمدي ساسان, دلاور محمودرضا* امروزه به دليل محدوديت منابع طبيعي، ارزش بالاي زمين، رشد سريع جمعيت وگسترش سريع شهرها، پيش بيني کاربري آينده اراضي براي مديران، برنامه ريزان و متخصصان محيط زيست از اهميت بسيار بالايي برخوردار شده است؛ زيرا تغيير در کاربري اراضي باعث تاثير بر اکوسيستم و در نتيجه تهديد منابع حياتي مورد نياز انسان مي شود. مدلسازي و تحليل پديده توسعه شهري، اطلاعات جامعي در اختيار مديران و برنامه ريزان شهري قرار مي دهد تا با توجه به اين پديده، برنامه ريزي بهتر، علمي تر و منطقي تري انجام دهند. هدف اصلي در اين تحقيق، مدلسازي مناطق توسعه يافته شهري شهر سنندج با استفاده از تصاوير ماهواره اي، سيستم اطلاعات مکاني و رگرسيون منطقي مي باشد. شهر سنندج در طي دهه هاي اخير رشد جمعيت سريعي داشته است و وضعيت جغرافيايي منطقه و قرار گرفتن اين شهر در قسمتهاي کوهپايه اي و کمبود زمين هاي با شرايط توپوگرافي مناسب جهت گسترش شهر باعث انتخاب اين شهربراي منطقه مورد مطالعه مي باشد. روش رگرسيون منطقي به دليل ساختار ساده، توانايي تفسير پذيري بالاي مدل و همچنين عملکرد مطلوبي که در مدل سازي هاي محيطي از جمله فرايند توسعه شهري از خود نشان داده است به عنوان روش پيشنهادي جهت مدلسازي اين فرايند در نظر گرفته شده است. پارامترهاي مورد استفاده در اين تحقيق شامل فاصله از مناطق توسعه يافته، فاصله از راههاي اصلي، فاصله از فضاي سبز، ارتفاع، شيب، فاصله از گسل، فاصله از مراکز نواحي شهر و همچنين تعداد سلول هاي شهري در همسايگي 3*3 شهري مي باشد. همچنين مدلسازي توسعه شهري با شبکه عصبي مصنوعي نيز انجام شده است که در پايان به مقايسه عملکرد دو مدل مي پردازيم. معيارهاي کاپا، درجه تناسب و درصد تناظر صحيح جهت ارزيابي عملکرد مدل هاي پيشنهادي به کار گرفته شده اند که براي روش رگرسيون منطقي به ترتيب 0.7398، 0.6345 و %93.70 و در روش شبکه عصبي مصنوعي برابر با 0.7316، 0.6249 و %93.55 مي باشند. منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 7002413930207.pdf