ارزیابی مقاومت بتن خود تراکم و بتن معمولی درپیهای عمیق به روش مغزه گیری
نوبخت بختیاری
شمعهای بتنی درجا، نوع پرکاربردی از پیهای عمیق محسوب میگردد که اجرای آنها به خصوص در پروژههای راهسازی و راه آهن روز به روز در حال افزایش است. تجربیات نشان میدهد که مشکلات فنی اجرائی اجتنابناپذیر در بکاربردن بتن معمولی با اسلامپ بسیار بالا در این نوع شمعها وجود دارد ، مقاومت فشاری ضعیف و کم دوام و نفوذپذیری بالا در محیط زیر سطح زمین، از عوارض این نوع بتنریزیهاست، از سوی دیگر مقاومت بسیار عالی، اطمینان از تراکم مناسب نفوذپذیری، سهولت بتنریزی و افزایش سرعت اجرا، از مزایای چشمگیر بتن خود متراکم به شمار میرود،
مزایای فوق به خصوص در بتنریزی شمعهای بتنی درجا، بیشتر متجلی میگردد در این مقاله با مقایسه مقاومتهای درجا که توسط نمونههای مغزهگیری شده از دو نوع شمع اجراء شده بتنریزی معمولی و بتن خود متراکم نتایج مهمی اخذ شده است این مغزهها که در ترازهای مختلف تا عمق 14 متری از سطح زمین نمونهبردای و مورد آزمایش قرار گرفته است نشان میدهند که بکارگیری بتن خود متراکم علاوه بر مزایای فنی، اجرائی قابل توجه، باعث یکنواختی نسبی بیشتر در مقاومتهای کسب شده واقع در قسمتهای بالاتر از طول شمع میگردد که این محدوده از شمعها تحت اثر بیشترین تنشهای قائم و جانبی قرار دارند بنابراین استفاده از بتن خود متراکم، یا بتن نسل جدید میتواند به طور گسترده در پیهای عمیق پروژههای راهسازی و راه آهن، جایگزین روش سنتی گردد.
Evaluation of self-compacting concrete and ordinary concrete, by core method, in deep foundations
منبع
دانلود
CIVIL5211721450643400.pdf