جستجو در تالارهای گفتگو

ارائۀ محدودۀ دانه‌بندی مناسب برای ساخت بتن خودتراکم‌ با استفاده از پارامترهای طبقه‌‌بندی خاک نویسندگان 1امیر باقری؛ 2فرهنگ فرخی؛ 3مهدی مهدیخانی؛ 4رضا فرخ‌زاد ؛ 5جمشید بغدادی 1دانشجوی کارشناسی ارشد عمران - ژئوتکنیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه زنجان 2استادیار گروه مهندسی عمران - سازه و ژئوتکنیک،دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه زنجان 3استادیار دانشکده عمران، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین 4عضو هیئت علمی دانشکده عمران و نقشه برداری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین 5عضو مرکز تحقیقات صنعت ساختمان و بتن دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین(CCRC) امروزه از بتن خودتراکم به دلیل دارا بودن خواص تازه و سخت شده مناسب، به صورت انبوه در پروژه‌های عمرانی استفاده می‌شود. این خصوصیات به پارامترهای متعددی از قبیل ترکیب و میزان خمیر سیمانی، میزان حجم سنگدانه، دانه‌بندی سنگدانه و عوامل دیگر وابسته می‌باشد. در این بین سنگدانه‌ها می‌توانند در تأمین خواص مورد نیاز بتن خودتراکم تأثیر قابل توجهی داشته باشند. از آنجا که افزایش مقدار مصالح سنگی در بتن سبب کاهش میزان خمیر سیمان مصرفی جهت پرکردن فضای خالی سنگدانه‌ها می‌شود، لذا در این مقاله هدف، دستیابی به محدوده دانه‌بندی مناسب با کمترین فضای خالی با استفاده از روابط کاربردی ضریب یکنواختی و ضریب انحناء در مکانیک خاک می‌باشد. نتایج نشان می‌دهد که رابطه مستقیم و معکوسی بین به ترتیب ضریب انحناء و ضریب یکنواختی با میزان فضای خالی در مصالح سنگی وجود دارد.همچنین محدودهدانه‌بندی به دست آمده برای ساخت بتن خودتراکم شامل دانه‌بندی‌هایی است که تمامی ضوابط پذیرش خصوصیات تازه و سخت شده بتن خودتراکم را ارضاء می‌کند. منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] JCR13091441913400.pdf