بررسی خواص مهندسی بتن خود تراکم مورد استفاده درروسازی بتنی سطوح پروازی نویسندگان 1پرهام حیاتی ؛ 2حسن زیاری؛ 3جعفر سبحانی 1دانشجوی دکتری مهندسی راه و ترابری دانشگاه علم و صنعت ایران 2استاد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران 3استادیار بخش فناوری بتن، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی
ارتقاء خواص عملکردی و پایایی روسازیهای بتنی سطوح پروازی اهمیت ویژهای در تامین الزامات عملیاتی و ایمنی دارد. در این مقاله، مخلوطهای بتن خودتراکم مورد استفاده در روسازی های بتنی مورد بررسی قرار گرفته اند. به منظور تعیین میزان کارآمدی بتن خود تراکم مورد استفاده در روسازی سطوح پروازی در سه وضعیت (۱) تغییر میزان نسبت آب به سیمان، (۲) میزان ماده سیمانی و (۳) تأثیر ماده هوازا، یک سری از آزمایشهای تعیین خواص رئولوژیکی، مکانیکی و دوام برای طرح های مخلوط بتن خودتراکم با و بدون ماده افزودنی هوازا در نظر گرفته شده است. نتایج نشان داد عامل تعیینکننده در تامین دوام بتن های خود تراکم در برابر شرایط یخ زدن– آب شدن عامل ماده افزودنی هوازاست. ضمن آنکه با کاهش نسبت آب به سیمان و همچنین تغییر در میزان ماده سیمانی می توان تا حدودی این هدف را تامین کرد.
منبع:
[Hidden Content]
دانلود:
[Hidden Content]
JCR12341433187000.pdf