جستجو در تالارهای گفتگو

مبناي مسووليت متصدي حمل و نقل در حقوق ايران و کنوانسيون هاي بين المللي (سي ام آر- ورشو) نویسندگان: ايزانلو محسن, صمدي افروز* گسترش و اهميت حمل و نقل تجاري به شيوه هاي گوناگون اعم از زميني، هوايي و دريايي از يک سو و تلاش ايران براي پيوستن به سازمان تجارت جهاني و لزوم هماهنگي قوانين داخلي با کنوانسيون هاي بين المللي از سوي ديگر، سلسله مباحثي را در اين راستا مطرح نموده که نياز به بررسي هرچه بيشتر دارد. از جمله اين موارد، انتخاب مبنايي مناسب براي مسووليت متصدي حمل و نقل است. مبنايي که ضمن جلوگيري از ورود ضرر به متصدي، منافع صاحب کالا را به بهترين نحو تامين کرده و با روح قوانين مصوب در اين زمينه سازگاري بيشتري داشته باشد. بنابراين، اين مقاله براي پاسخ به اين سوال که مبناي مسووليت متصدي حمل و نقل چيست با ارايه تفسيري جديد از قوانين موجود به تفکيک ميان وظايف او روي آورده، در خصوص وظايف تخصصي وي مبناي مسووليت محض و در خصوص ساير وظايف، مسووليت مبتني بر تقصير را پذيرفته است. چرا که اين تفسير هم سنگيني بار اثبات تقصير را از دوش صاحب يا فرستنده کالا بر مي دارد و هم دقت و توجه متصدي را در راستاي انجام وظايف خود افزايش مي دهد. با اميد اين که اين شيوه تفسير ضمن برطرف کردن معايب مباني مطرح شده در قانون مدني و تجارت در راستاي تامين هرچه بيشتر منافع دو طرف (متصدي و صاحب کالا) گام بردارد. كليد واژه: متصدي حمل و نقل، مسووليت محض، مسووليت مبتني بر تقصير، کنوانسيون ورشو، کنوانسيون سي ام آر، وظايف تخصصي منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 68413920404.pdf