تعيين ميزان ريسک عدم قطعيت هاي موجود در قراردادهاي آزادراهي به روش BOT با استفاده از روش هاي آماري (مطالعه موردي: آزادراه ساوه- سلفچگان)
اشتهارديان احسان اله*, خانزادي مصطفي, فرشاد حسين
قراردادهاي BOT را مي توان يک روش مطمئن جذب سرمايه خصوصي دانست که علاوه بر جبران کمبود منابع دولتي، کنترل استراتژيک دولت را بر پروژه ها حفظ خواهد کرد. ايجاد ساختاري براي مديريت ريسک هاي پروژه هاي آزادراهي، اساس هر پروژهBOT در اين خصوص است، که مي تواند تضمين کننده موفقيت پروژه باشد. هدف اين مطالعه تلاش براي ايجاد ساختار مديريت ريسک در پروژه هاي BOT بزرگراهي کشور است. لذا در اين نوشتار با توجه به تجربيات گذشته در اين زمينه و جمع آوري نظرات متخصصان کشور با مطالعات ميداني گسترده و اطلاعات آماري به دست آمده سعي شده است ميزان ريسک در عدم قطعيت هاي موجود در پروژه هاي BOT آزادراه هاي ايران با استفاده از نرم افزار SPSS مورد بررسي قرار گيرد. در اين مورد به مطالعه موردي آزادراه ساوه- سلفچگان پرداخته شده است و نتايج به دست آمده مي تواند کمک بسياري به کارفرمايان و پيمانکاراني داشته باشد که مي خواهند پروژه هايي از اين قبيل را اجرا کنند. منبع
دانلود
7831394030201.pdf