جستجو در تالارهای گفتگو

تغييرات انحناي سطح پوسته زمين در ايران با نظريه تحليلي تغيير شکل نویسندگان: جعفري محمدرضا*, مشهدي حسينعلي مسعود, وثوقي بهزاد نظريه تحليلي تغيير شکل سطح پوسته زمين، بر مبناي نظريه پوسته در مکانيک محيط هاي پيوسته است. اين نظريه يک مدل بندي هندسه ديفرانسيلي است که سطح توپوگرافي زمين را رويه اي با انحناي متغير در نظر مي گيرد. با وجود اينکه در اين نظريه از مشاهدات ميدان هاي جابجايي سه بعدي استفاده مي شود اما محاسبات، صرفا در دو بعد است. مولفه ارتفاع را تابعي از مختصات طول و عرض ژئودتيک سطح در نظر مي گيرد. مشتقات ارتفاع را با روش درون يابي اجزاي محدود (با کمک مثلث بندي دلوني) مي توان بدست آورد و در ادامه تنسور متريک و تنسور اساسي دوم سطح زمين را تعيين مي کند. آنگاه دو کميت ناورداي تغيير شکل يعني ((تغييرات انحناهاي گاوسي و متوسط)) را بررسي نمود. بررسي هاي اين تحقيق روي ايستگاه هاي سيستم تعيين موقعيت جهاني GPS شبکه موردي ايران سراسري در اپک هاي 2001 و 2005 ميلادي است کهنشان مي دهد که مدل تغييرات انحناهاي (گاوسي=1.097´10-21/m2yr و متوسط=0.503´10-14/myr) پوسته زمين در شمال تنگه هرمز، شواهدي از پديده فرورانش را در منطقه مکران آشکار مي کند و بيشترين مقادير تغيير انحنا هم، با امتداد دو رشته کوه البرز (-9.992´10-21 /m2yr) و زاگرس (+1.574´10-21 /m2yr) مطابقت دارند. نشست ها در مسيرهاي شبکه ترازيابي دقيق سراسري ايران نيز اکثرا در مناطق با کاهش انحنا قرار دارند. منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 7002413930102.pdf