جستجو در تالارهای گفتگو

بررسي آزمايشگاهي تاثير تراورس اصطکاکي در افزايش مقاومت جانبي خط آهن درز ريل ها در قوس هايي با شعاع کمتر از 400 متر در راه آهن به دليل عدم امکان تامين مقاومت جانبي خط، جوشکاري نمي شوند. باقيماندن درزها در خط باعث افزايش هزينه ها و حجم فعاليت هاي نگهداري مي شود. همچنين باعث ظاهر شدن خرابي هايي نظير تغيير شکل پلاستيک تاج ريل، شکستگي تراورس، خرابي پابندها و به طورکلي زوال سريع هندسه قائم و افقي خط مي گردد. در اين مقاله، ابتدا راه کارهاي افزايش مقاومت جانبي بررسي شده و يکي از راه کارها که استفاده از طرح ابتکاري تراورس اصطکاکي (که در آن سطح زيرين تراورس به جاي مسطح بودن، به صورت زيگزاگي بر جسته شده تا مقاومت جانبي ناشي از سطح زيرين تراورس افزايش يابد) مي باشد، تشريح شده است. در اين مقاله تاثير اين نوع تراورس با انجام آزمايش هاي تعيين مقاومت جانبي خط بررسي شده است. آزمايش هاي انجام شده به صورت آزمايش تراورس منفرد بوده و نتايج آن نشان داده است که مقاومت جانبي خط با تراورس اصطکاکي در مقايسه با تراورس عادي در حدود 59.1 درصد افزايش مي يابد. كليد واژه: خط آهن، پايداري جانبي خط آهن، مقاومت جانبي تراورس، آزمون آزمايشگاهي منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 68413920408.pdf