جستجو در تالارهای گفتگو

بررسي آزمايشگاهي تاثير ديافراگم محيطي و ورق ميان گذر در اتصال تركيبي المان هاي سازه يي فلزي و بتني نویسندگان: شربتدار محمدكاظم, حيدريان نعمت اله*, حقيقت آزاده * دانشكده مهندسي عمران، دانشگاه سمنان چکیده: يكي از راهكارهاي ارائه شده جهت بهبود رفتار اتصالات سازه هاي بتني در زلزله و رفع مشكلات عديده ي آن ها نظير ازدحام آرماتور، مهار آرماتور، و ...، استفاده از تير فولادي به جاي تير بتني است. در اين پژوهش يك اتصال بتني به عنوان اتصال مرجع استاندارد و 3 اتصال تركيبي تير فلزي به ستون بتني شامل: 1. اتصال با ديافراگم هاي محيطي و ورق هاي ميان گذر، 2. اتصال با ديافراگم هاي محيطي و برش گيرهاي داخلي، 3. اتصال تركيبي پس تنيده، ساخته شده و تحت بارگذاري چرخه يي مورد آزمايش قرار گرفته اند. در كليه ي اتصالات تركيبي مورد بررسي، ستون بتني در ناحيه ي اتصال توسط غلافي فولادي محصور شده است. با مركب كردن اتصال، مقاومت بيشينه ي نمونه هاي تركيبي با ديافراگم و ورق ميان گذر، با ديافراگم و برش گير و اتصال پس تنيده نسبت به نمونه ي بتني مرجع به ترتيب به ميزان 39، 389 و 156درصد افزايش يافته است. همچنين افزايش شكل پذيري اتصالات تركيبي با ديافراگم محيطي و ورق ميان گذر و اتصال تركيبي با برش گير نسبت به نمونه ي بتني به ترتيب به ميزان 118 و 25 درصد مشاهده شده است. كليد واژه: ديافراگم محيطي، ورق ميان گذر، اتصال تركيبي، ظرفيت باربري، شكل پذيري منبع دانلود از منبع یا پیوست 7831395030110.pdf