جستجو در تالارهای گفتگو

مدل سازي تخصيص کاربري هاي شهري با استفاده از الگوريتم ژنتيک مرتب سازي نامغلوب نقطه مرجع نویسندگان: علايي مقدم ساناز*, كريمي محمد, محمدزاده علي برنامه ريزي کاربري اراضي شهري جهت استفاده بهينه از فضاي شهري و امکانات موجود، يکي از هسته هاي اصلي برنامه ريزي شهري مي باشد که معمولا به صورت يک مساله چندهدفه تعريف مي شود. مابين تعداد بيشمار نقشه چيدمان هاي ممکن کاربري، برنامه ريزان شهري علاقه مند به انتخاب نقشه اي هستند که نزديک به چيدمان بهينه کاربري از ديدگاه موردنظر باشد. الگوريتم هاي بهينه سازي چندهدفه نقطه مرجع اين امکان را فراهم مي سازند که مقادير مطلوب براي اهداف مختلف به عنوان يک نقطه مرجع به الگوريتم معرفي گردد و مجموعه راه حل هاي بهينه نزديک به نقاط مرجع، بدست آيد. در اين تحقيق نحوه به کارگيري الگوريتم ژنتيک مرتب سازي نامغلوب نقطه مرجع به منظور برنامه ريزي کاربري اراضي شهري و ميزان کارآيي آن در اين زمينه، مورد بررسي قرار گرفته و روشي براي کدگذاري کروموزوم ها در اين راستا ارائه شده است. بيشينه سازي سازگاري کاربري هاي مجاور، تناسب فيزيکي زمين، دسترسي به راه ها و مراکز عمده اقتصادي و اجتماعي و کمينه سازي مقاومت در برابر تغيير کاربري به عنوان اهداف اصلي تعريف شدند. سپس مقادير مطلوب توابع به عنوان نقطه مرجع وارد الگوريتم مي شوند. برنامه ريزان قادر خواهند بود با توجه به اولويت هاي موردنظر، يکي از نقشه هاي پيشنهادي براي کاربري اراضي را انتخاب نمايد. نتايج مدلسازي تخصيص کاربري اراضي براي شهر شيراز در سال 1390، نشان مي دهد که در مدل ارائه شده، تصميم گيرنده قادر خواهد بود تصميم بهتر و قابل اطمينان تري، نسبت به زماني که با يک راه حل مواجه است، اتخاذ نمايد. اين موضوع نشان دهنده توانايي مدل براي شبيه سازي سناريوهاي مختلف برنامه ريزي کاربري است منبع: [Hidden Content] دانلود: [Hidden Content] 7002413940404.pdf