برنامه ريزي مکاني ايستگاه هاي دوچرخه عمومي با استفاده از GIS و تصميم گيري چندمعياري
نویسندگان: جوادي قاسم*, طالعي محمد, آقامحمدي ميثم
در سال هاي اخير، استفاده از دوچرخه هاي عمومي، به منظور مقابله با بکارگيري بيش از حد اتوموبيل، به يک الگوي برنامه ريزي حمل و نقل شهري مهم در جهان تبديل شده است. يکي از کليدهاي موفقيت در اين طرح، مکان ايستگاه هاي دوچرخه و ارتباط آنها با معيارهاي مختلف تقاضاي سفر است. امروزه سامانه اطلاعات مکاني به دليل توانايي انجام اجراي مدل ها و تحليل هاي مکاني پيچيده، قابليت بکارگيري در برنامه ريزي هاي حمل و نقل را داراست. اين تحقيق، يک روش تصميم گيري چند معياره مبتني بر GIS، به منظور برنامه ريزي مکاني ايستگاه هاي دوچرخه عمومي ارائه مي دهد. در روش ارائه شده، شاخص هاي دسترسي پذيري، نزديکي به تقاطع هاي مهم و پارکينگ هاي عمومي و همچنين فاصله بين ايستگاه هاي دوچرخه عمومي مورد توجه قرار گرفت. با توجه به عدم قطعيت در نظرات کارشناسي در خصوص برخي معيارها از منطق فازي براي مدلسازي آنها استفاده شد. روش پيشنهادي براي منطقه هفت شهر تهران انجام گرديد. نتايج به دست آمده از مدل ارائه شده حاکي از توانايي و کارا بودن مدل فوق در برنامه ريزي مکاني ايستگاه هاي دوچرخه عمومي و همچنين تعيين ميزان محدوديت ها و توانايي هاي هر نقطه از منطقه در رابطه با شاخص هاي مورد نظر، مي باشد. نتايج به دست آمده مي تواند به عنوان ابزاري مناسب جهت اخذ تصميم هاي بهينه در اختيار تصميم گيرندگان و برنامه ريزان حمل و نقل شهري قرار گيرد.
منبع:
[Hidden Content]
دانلود:
[Hidden Content]
7002413930406.pdf