mehabb

با سلام
 
یکی از دلایلی که کمتر روش کنترل تغییرمکان تیرهای آیین نامه ACI و آیین نامه ایران توسط محاسبین مورد استفاده قرار می گیرد، وقت گیر بودن محاسبه Ie است. برنامه پيوست با دریافت مشخصات طراحی مقطع و مقدار لنگر نهایی وارده به آن، Ie را محاسبه می کند(به انضمام يك مثال):
 
رمز فايل: www.iransaze.com
 
 

 
 
علاوه بر اين جدول 7.3.1.1 آيين نامه ACIحداقل ضخامت تير ها يا دال هاي يك طرفه وقتي كه حمل كننده يا متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري نيستند را مشخص كرده است. عموما محاسبين از اين جدول (مشابه مبحث نهم) استفاده مي كنند بدون آنكه وارد دشواري هاي محاسبه خيز شوند. طبيعي است كه همانطور كه خود آيين نامه هم ذكر شده تضميمي براي آسيب نديدن پارتيشن ها يا نازك كاري ها در اين حال وجود ندارد. جدولي در كتاب طراحي سازه هاي بتني James K. Wight  وجود دارد كه در ادامه ملاحظه مي كنيد:
 

 
همانظور كه ملاحظه مي شود در صورتي كه از نسبت هاي مشخص شده استفاده شود حتي اگر تير يا دال يك طرفه متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري هاي حساس هم باشد نيازي به محاسبه مستقيم خيز نيست. استفاده از اين جدول بسيار ساده بوده فقط كافيست نسبت بار ماندگار (بار مرده + سي درصد بارزنده براي كاربري هاي معمولي) به كل بار وارده و نسبت w محاسبه شود. اين جدول براي كاربردهاي معمول بسيار مفيد است.

Hidden Content
Give reaction or reply to this topic to see the hidden content.

با سلام
 
یکی از دلایلی که کمتر روش کنترل تغییرمکان تیرهای آیین نامه ACI و آیین نامه ایران توسط محاسبین مورد استفاده قرار می گیرد، وقت گیر بودن محاسبه Ie است. برنامه پيوست با دریافت مشخصات طراحی مقطع و مقدار لنگر نهایی وارده به آن، Ie را محاسبه می کند(به انضمام يك مثال):
 
رمز فايل: www.iransaze.com
 
 

 
 
علاوه بر اين جدول 7.3.1.1 آيين نامه ACIحداقل ضخامت تير ها يا دال هاي يك طرفه وقتي كه حمل كننده يا متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري نيستند را مشخص كرده است. عموما محاسبين از اين جدول (مشابه مبحث نهم) استفاده مي كنند بدون آنكه وارد دشواري هاي محاسبه خيز شوند. طبيعي است كه همانطور كه خود آيين نامه هم ذكر شده تضميمي براي آسيب نديدن پارتيشن ها يا نازك كاري ها در اين حال وجود ندارد. جدولي در كتاب طراحي سازه هاي بتني James K. Wight  وجود دارد كه در ادامه ملاحظه مي كنيد:
 

 
همانظور كه ملاحظه مي شود در صورتي كه از نسبت هاي مشخص شده استفاده شود حتي اگر تير يا دال يك طرفه متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري هاي حساس هم باشد نيازي به محاسبه مستقيم خيز نيست. استفاده از اين جدول بسيار ساده بوده فقط كافيست نسبت بار ماندگار (بار مرده + سي درصد بارزنده براي كاربري هاي معمولي) به كل بار وارده و نسبت w محاسبه شود. اين جدول براي كاربردهاي معمول بسيار مفيد است.

Hidden Content
Give reaction or reply to this topic to see the hidden content.

با سلام
 
یکی از دلایلی که کمتر روش کنترل تغییرمکان تیرهای آیین نامه ACI و آیین نامه ایران توسط محاسبین مورد استفاده قرار می گیرد، وقت گیر بودن محاسبه Ie است. برنامه پيوست با دریافت مشخصات طراحی مقطع و مقدار لنگر نهایی وارده به آن، Ie را محاسبه می کند(به انضمام يك مثال):
 
رمز فايل: www.iransaze.com
 
 

 
 
علاوه بر اين جدول 7.3.1.1 آيين نامه ACIحداقل ضخامت تير ها يا دال هاي يك طرفه وقتي كه حمل كننده يا متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري نيستند را مشخص كرده است. عموما محاسبين از اين جدول (مشابه مبحث نهم) استفاده مي كنند بدون آنكه وارد دشواري هاي محاسبه خيز شوند. طبيعي است كه همانطور كه خود آيين نامه هم ذكر شده تضميمي براي آسيب نديدن پارتيشن ها يا نازك كاري ها در اين حال وجود ندارد. جدولي در كتاب طراحي سازه هاي بتني James K. Wight  وجود دارد كه در ادامه ملاحظه مي كنيد:
 

 
همانظور كه ملاحظه مي شود در صورتي كه از نسبت هاي مشخص شده استفاده شود حتي اگر تير يا دال يك طرفه متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري هاي حساس هم باشد نيازي به محاسبه مستقيم خيز نيست. استفاده از اين جدول بسيار ساده بوده فقط كافيست نسبت بار ماندگار (بار مرده + سي درصد بارزنده براي كاربري هاي معمولي) به كل بار وارده و نسبت w محاسبه شود. اين جدول براي كاربردهاي معمول بسيار مفيد است.

Hidden Content
Give reaction or reply to this topic to see the hidden content.

با سلام
 
یکی از دلایلی که کمتر روش کنترل تغییرمکان تیرهای آیین نامه ACI و آیین نامه ایران توسط محاسبین مورد استفاده قرار می گیرد، وقت گیر بودن محاسبه Ie است. برنامه پيوست با دریافت مشخصات طراحی مقطع و مقدار لنگر نهایی وارده به آن، Ie را محاسبه می کند(به انضمام يك مثال):
 
رمز فايل: www.iransaze.com
 
 

 
 
علاوه بر اين جدول 7.3.1.1 آيين نامه ACIحداقل ضخامت تير ها يا دال هاي يك طرفه وقتي كه حمل كننده يا متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري نيستند را مشخص كرده است. عموما محاسبين از اين جدول (مشابه مبحث نهم) استفاده مي كنند بدون آنكه وارد دشواري هاي محاسبه خيز شوند. طبيعي است كه همانطور كه خود آيين نامه هم ذكر شده تضميمي براي آسيب نديدن پارتيشن ها يا نازك كاري ها در اين حال وجود ندارد. جدولي در كتاب طراحي سازه هاي بتني James K. Wight  وجود دارد كه در ادامه ملاحظه مي كنيد:
 

 
همانظور كه ملاحظه مي شود در صورتي كه از نسبت هاي مشخص شده استفاده شود حتي اگر تير يا دال يك طرفه متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري هاي حساس هم باشد نيازي به محاسبه مستقيم خيز نيست. استفاده از اين جدول بسيار ساده بوده فقط كافيست نسبت بار ماندگار (بار مرده + سي درصد بارزنده براي كاربري هاي معمولي) به كل بار وارده و نسبت w محاسبه شود. اين جدول براي كاربردهاي معمول بسيار مفيد است.

Hidden Content
Give reaction or reply to this topic to see the hidden content.

با سلام
 
یکی از دلایلی که کمتر روش کنترل تغییرمکان تیرهای آیین نامه ACI و آیین نامه ایران توسط محاسبین مورد استفاده قرار می گیرد، وقت گیر بودن محاسبه Ie است. برنامه پيوست با دریافت مشخصات طراحی مقطع و مقدار لنگر نهایی وارده به آن، Ie را محاسبه می کند(به انضمام يك مثال):
 
رمز فايل: www.iransaze.com
 
 

 
 
علاوه بر اين جدول 7.3.1.1 آيين نامه ACIحداقل ضخامت تير ها يا دال هاي يك طرفه وقتي كه حمل كننده يا متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري نيستند را مشخص كرده است. عموما محاسبين از اين جدول (مشابه مبحث نهم) استفاده مي كنند بدون آنكه وارد دشواري هاي محاسبه خيز شوند. طبيعي است كه همانطور كه خود آيين نامه هم ذكر شده تضميمي براي آسيب نديدن پارتيشن ها يا نازك كاري ها در اين حال وجود ندارد. جدولي در كتاب طراحي سازه هاي بتني James K. Wight  وجود دارد كه در ادامه ملاحظه مي كنيد:
 

 
همانظور كه ملاحظه مي شود در صورتي كه از نسبت هاي مشخص شده استفاده شود حتي اگر تير يا دال يك طرفه متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري هاي حساس هم باشد نيازي به محاسبه مستقيم خيز نيست. استفاده از اين جدول بسيار ساده بوده فقط كافيست نسبت بار ماندگار (بار مرده + سي درصد بارزنده براي كاربري هاي معمولي) به كل بار وارده و نسبت w محاسبه شود. اين جدول براي كاربردهاي معمول بسيار مفيد است.

Hidden Content
Give reaction or reply to this topic to see the hidden content.

با سلام
 
یکی از دلایلی که کمتر روش کنترل تغییرمکان تیرهای آیین نامه ACI و آیین نامه ایران توسط محاسبین مورد استفاده قرار می گیرد، وقت گیر بودن محاسبه Ie است. برنامه پيوست با دریافت مشخصات طراحی مقطع و مقدار لنگر نهایی وارده به آن، Ie را محاسبه می کند(به انضمام يك مثال):
 
رمز فايل: www.iransaze.com
 
 

 
 
علاوه بر اين جدول 7.3.1.1 آيين نامه ACIحداقل ضخامت تير ها يا دال هاي يك طرفه وقتي كه حمل كننده يا متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري نيستند را مشخص كرده است. عموما محاسبين از اين جدول (مشابه مبحث نهم) استفاده مي كنند بدون آنكه وارد دشواري هاي محاسبه خيز شوند. طبيعي است كه همانطور كه خود آيين نامه هم ذكر شده تضميمي براي آسيب نديدن پارتيشن ها يا نازك كاري ها در اين حال وجود ندارد. جدولي در كتاب طراحي سازه هاي بتني James K. Wight  وجود دارد كه در ادامه ملاحظه مي كنيد:
 

 
همانظور كه ملاحظه مي شود در صورتي كه از نسبت هاي مشخص شده استفاده شود حتي اگر تير يا دال يك طرفه متكي به پارتيشن ها يا نازك كاري هاي حساس هم باشد نيازي به محاسبه مستقيم خيز نيست. استفاده از اين جدول بسيار ساده بوده فقط كافيست نسبت بار ماندگار (بار مرده + سي درصد بارزنده براي كاربري هاي معمولي) به كل بار وارده و نسبت w محاسبه شود. اين جدول براي كاربردهاي معمول بسيار مفيد است.

Hidden Content
Give reaction or reply to this topic to see the hidden content.

آرماتور بندی المان قطری تیرهمبند همواره الزامی نیست.  مطابق آیین نامه ACI ؛ وقتی  اقدام به طراحی سیستم دیوار هم بند می کنیم هدف این است که مفاصل پلاستیک (مکانیزم تسلیم) در دو انتهای تیر همبند ایجاد شود قبل از آنکه این مکانیزم
در پایه دیوار برشی تشکیل شود.  سه حالت را می توان در نظر گرفت:
 
- هنگامی که نسبت طول به ارتفاع (عمق) تیر هم بند از 4 بیشتر باشد این تیرها دقیقا مشابه بخش ACI 18.6 طراحی می شوند که ضوابط حاکم بر تیر معمولی در قاب خمشی ویژه را در بر می گیرد؛ اما محدودیت های ابعادی این تیرها لازم  نیست رعایت شود. در این حالت استفاده از المان های  قطری مورد نیاز نیست زیرا عمق تیر برای موثر بودن میلگردهای قطری خیلی کم می باشد (حالت اول).
 
-حالت دوم؛ هنگامی است که ضوابطی تقریبا مشابه آنچه برای  مبحث نهم اشاره کردید حاکم باشد، در اینحالت باید تیر های هم بند  با المان های قطری طراحی می شوند.
 
-حالت سوم حالتی است که هیچ کدام از شرایط فوق برقرار نباشد، در اینحالت آیین نامه اجازه داده است هر کدام از روش ها انتخاب شوند به عبارت دیگر می توان مشابه حالت اول طراحی کرد یا حالت دوم.
 
بنابراین اجمالا مطابق آیین نامه ACI پاسخ شما مثبت است ولی ضوابط حاکم بر جزییات این تیر باید مشابه تیرهای قاب خمشی ویژه منظور شود (بند 18.6.3 آیین نامه ACI).  میلگرد گذاری مایل هنگامی موثر است که تیر همبند از عمق قابل توجهی برخوردار باشد(تا از زاویه مایل میلگردهای عضو قطری کافی باشد). 

آرماتور بندی المان قطری تیرهمبند همواره الزامی نیست.  مطابق آیین نامه ACI ؛ وقتی  اقدام به طراحی سیستم دیوار هم بند می کنیم هدف این است که مفاصل پلاستیک (مکانیزم تسلیم) در دو انتهای تیر همبند ایجاد شود قبل از آنکه این مکانیزم
در پایه دیوار برشی تشکیل شود.  سه حالت را می توان در نظر گرفت:
 
- هنگامی که نسبت طول به ارتفاع (عمق) تیر هم بند از 4 بیشتر باشد این تیرها دقیقا مشابه بخش ACI 18.6 طراحی می شوند که ضوابط حاکم بر تیر معمولی در قاب خمشی ویژه را در بر می گیرد؛ اما محدودیت های ابعادی این تیرها لازم  نیست رعایت شود. در این حالت استفاده از المان های  قطری مورد نیاز نیست زیرا عمق تیر برای موثر بودن میلگردهای قطری خیلی کم می باشد (حالت اول).
 
-حالت دوم؛ هنگامی است که ضوابطی تقریبا مشابه آنچه برای  مبحث نهم اشاره کردید حاکم باشد، در اینحالت باید تیر های هم بند  با المان های قطری طراحی می شوند.
 
-حالت سوم حالتی است که هیچ کدام از شرایط فوق برقرار نباشد، در اینحالت آیین نامه اجازه داده است هر کدام از روش ها انتخاب شوند به عبارت دیگر می توان مشابه حالت اول طراحی کرد یا حالت دوم.
 
بنابراین اجمالا مطابق آیین نامه ACI پاسخ شما مثبت است ولی ضوابط حاکم بر جزییات این تیر باید مشابه تیرهای قاب خمشی ویژه منظور شود (بند 18.6.3 آیین نامه ACI).  میلگرد گذاری مایل هنگامی موثر است که تیر همبند از عمق قابل توجهی برخوردار باشد(تا از زاویه مایل میلگردهای عضو قطری کافی باشد). 

آرماتور بندی المان قطری تیرهمبند همواره الزامی نیست.  مطابق آیین نامه ACI ؛ وقتی  اقدام به طراحی سیستم دیوار هم بند می کنیم هدف این است که مفاصل پلاستیک (مکانیزم تسلیم) در دو انتهای تیر همبند ایجاد شود قبل از آنکه این مکانیزم
در پایه دیوار برشی تشکیل شود.  سه حالت را می توان در نظر گرفت:
 
- هنگامی که نسبت طول به ارتفاع (عمق) تیر هم بند از 4 بیشتر باشد این تیرها دقیقا مشابه بخش ACI 18.6 طراحی می شوند که ضوابط حاکم بر تیر معمولی در قاب خمشی ویژه را در بر می گیرد؛ اما محدودیت های ابعادی این تیرها لازم  نیست رعایت شود. در این حالت استفاده از المان های  قطری مورد نیاز نیست زیرا عمق تیر برای موثر بودن میلگردهای قطری خیلی کم می باشد (حالت اول).
 
-حالت دوم؛ هنگامی است که ضوابطی تقریبا مشابه آنچه برای  مبحث نهم اشاره کردید حاکم باشد، در اینحالت باید تیر های هم بند  با المان های قطری طراحی می شوند.
 
-حالت سوم حالتی است که هیچ کدام از شرایط فوق برقرار نباشد، در اینحالت آیین نامه اجازه داده است هر کدام از روش ها انتخاب شوند به عبارت دیگر می توان مشابه حالت اول طراحی کرد یا حالت دوم.
 
بنابراین اجمالا مطابق آیین نامه ACI پاسخ شما مثبت است ولی ضوابط حاکم بر جزییات این تیر باید مشابه تیرهای قاب خمشی ویژه منظور شود (بند 18.6.3 آیین نامه ACI).  میلگرد گذاری مایل هنگامی موثر است که تیر همبند از عمق قابل توجهی برخوردار باشد(تا از زاویه مایل میلگردهای عضو قطری کافی باشد). 

با سلام
 
از لینک زیر می توانید جزوه به اضافه 2 فیلم کوتاه تهیه شده از نرم افزار SAP جهت طراحی تیر حمال جرثقیل دانلود نمایید.
 
روش کار استفاده از قابلیت خط تأثیر در نرم افزار می باشد.
 
در این رابطه توصیه می شود پیش از دیدن فیلم ها جزوه را مطالعه بفرمایید.
 

Hidden Content
Give reaction or reply to this topic to see the hidden content.

براي بدست آوردن طولي كه به آرماتور فشاري موردنياز است هر لايه آرماتور گذاري را جداگانه در نظر بگيريد (لايه  بالا و لايه پايين). رابطه زير را محاسبه كنيد:
 
توضيح: نرم افزار ETABS كرنش حداقل فولاد كششي را براي محاسبه ارتفاع بلوك فشاري 0.005 مي گيرد در صورتي كه كرنش از اين مقدار كمتر باشد فولاد فشاري محاسبه خواهد شد.
 

 
هر لايه اي كه مساحت ميلگرد آن از اين عدد بيشتر باشد به آرماتور فشاري نياز دارد. 
در حالت معمول ابعاد مقطع ندرتا به فولاد فشاري نياز است مگر اينكه عمق تير به دليل ملاحظاتي كم در نظر گرفته شده باشد (و خيز هم جوابگو باشد). ضمنا هنگام ميلگردگذاري برشي تيرها كنترل مقدار Av/s خروجي برنامه فراموش نشود. يادداشت پيوست نحوه محاسبه رابطه فوق است.

با سلام
 
- خیر قاب بتنی را مهار شده در نظر نمی گیریم. توضیح اینکه؛ اثرات لاغری به بیانی ساده شده به معنای مجموع بزرگنمایی لنگرهای انتهایی به واسطه انتقال گرهی در دستگاه مختصات سراسری (1) و جابجایی محور عضو در دستگاه مختصات محلی (2) است. نرم افزار ETABS رویکردی دوگانه را در نظر می گیرد. اثرات لاغری 1 یا همان پی دلتای بزرگ با تحلیل داخلی خود نرم افزار بدست می آید ولی اثرات لاغری 2 یا همان پی دلتای کوچک به روش ضرایب آیین نامه ACI (روش تیموشنکو) محاسبه می کند و این دو را باهم جمع می کند. برای پی دلتای کوچک، برنامه k=1 در نظر می گیرد.بنابراین، طبق این روش نیازی به مشخص کردن اینکه قاب مهار شده است یا خیر، نیست. علاوه بر این نتیجه مستقیم این بحث آنست که اگر در طراحی سازه ی بتنی بخواهیم برنامه اثرات لاغری را به درستی محاسبه کند همیشه باید تحلیل پی دلتا را فعال کرد. این روش نیاز به محاسبه k در قاب های مهار نشده را از بین می برد؛ زیرا تنها کاربرد k محاسبه ضریب بزرگنمایی لنگر است که در اینجا مستقیما از تحلیل مرتبه دوم خطی بدست می آید.  در قاب های مهار شده هم انتخاب k=1 در جهت اطمینان است (فصل ششم ACI را ببینید) و ضریب بزرگنمایی طبق روابط محاسبه می شود.
 
- برای نمایش k روی اعضا مسیر ابتدا shift+ctrl+F6 را فشار دهید در پنجره نتایج و فهرست گزینه Design inputs، گزینه Effective Length Factor K را انتخاب کرده OK نمایید (ETABS 2015)
 
- سوال سوم بیان دیگری برای سوال نخست می باشد. برنامه به صورت اتوماتیک با فعال بودن اثر پی دلتا، اثرات لاغری را محاسبه می کند (پی دلتای بزرگ: تحلیلی. پی دلتای کوچک: تقریبی یا روش ضرایب). 

با سلام
 
- خیر قاب بتنی را مهار شده در نظر نمی گیریم. توضیح اینکه؛ اثرات لاغری به بیانی ساده شده به معنای مجموع بزرگنمایی لنگرهای انتهایی به واسطه انتقال گرهی در دستگاه مختصات سراسری (1) و جابجایی محور عضو در دستگاه مختصات محلی (2) است. نرم افزار ETABS رویکردی دوگانه را در نظر می گیرد. اثرات لاغری 1 یا همان پی دلتای بزرگ با تحلیل داخلی خود نرم افزار بدست می آید ولی اثرات لاغری 2 یا همان پی دلتای کوچک به روش ضرایب آیین نامه ACI (روش تیموشنکو) محاسبه می کند و این دو را باهم جمع می کند. برای پی دلتای کوچک، برنامه k=1 در نظر می گیرد.بنابراین، طبق این روش نیازی به مشخص کردن اینکه قاب مهار شده است یا خیر، نیست. علاوه بر این نتیجه مستقیم این بحث آنست که اگر در طراحی سازه ی بتنی بخواهیم برنامه اثرات لاغری را به درستی محاسبه کند همیشه باید تحلیل پی دلتا را فعال کرد. این روش نیاز به محاسبه k در قاب های مهار نشده را از بین می برد؛ زیرا تنها کاربرد k محاسبه ضریب بزرگنمایی لنگر است که در اینجا مستقیما از تحلیل مرتبه دوم خطی بدست می آید.  در قاب های مهار شده هم انتخاب k=1 در جهت اطمینان است (فصل ششم ACI را ببینید) و ضریب بزرگنمایی طبق روابط محاسبه می شود.
 
- برای نمایش k روی اعضا مسیر ابتدا shift+ctrl+F6 را فشار دهید در پنجره نتایج و فهرست گزینه Design inputs، گزینه Effective Length Factor K را انتخاب کرده OK نمایید (ETABS 2015)
 
- سوال سوم بیان دیگری برای سوال نخست می باشد. برنامه به صورت اتوماتیک با فعال بودن اثر پی دلتا، اثرات لاغری را محاسبه می کند (پی دلتای بزرگ: تحلیلی. پی دلتای کوچک: تقریبی یا روش ضرایب). 

با سلام
 
- خیر قاب بتنی را مهار شده در نظر نمی گیریم. توضیح اینکه؛ اثرات لاغری به بیانی ساده شده به معنای مجموع بزرگنمایی لنگرهای انتهایی به واسطه انتقال گرهی در دستگاه مختصات سراسری (1) و جابجایی محور عضو در دستگاه مختصات محلی (2) است. نرم افزار ETABS رویکردی دوگانه را در نظر می گیرد. اثرات لاغری 1 یا همان پی دلتای بزرگ با تحلیل داخلی خود نرم افزار بدست می آید ولی اثرات لاغری 2 یا همان پی دلتای کوچک به روش ضرایب آیین نامه ACI (روش تیموشنکو) محاسبه می کند و این دو را باهم جمع می کند. برای پی دلتای کوچک، برنامه k=1 در نظر می گیرد.بنابراین، طبق این روش نیازی به مشخص کردن اینکه قاب مهار شده است یا خیر، نیست. علاوه بر این نتیجه مستقیم این بحث آنست که اگر در طراحی سازه ی بتنی بخواهیم برنامه اثرات لاغری را به درستی محاسبه کند همیشه باید تحلیل پی دلتا را فعال کرد. این روش نیاز به محاسبه k در قاب های مهار نشده را از بین می برد؛ زیرا تنها کاربرد k محاسبه ضریب بزرگنمایی لنگر است که در اینجا مستقیما از تحلیل مرتبه دوم خطی بدست می آید.  در قاب های مهار شده هم انتخاب k=1 در جهت اطمینان است (فصل ششم ACI را ببینید) و ضریب بزرگنمایی طبق روابط محاسبه می شود.
 
- برای نمایش k روی اعضا مسیر ابتدا shift+ctrl+F6 را فشار دهید در پنجره نتایج و فهرست گزینه Design inputs، گزینه Effective Length Factor K را انتخاب کرده OK نمایید (ETABS 2015)
 
- سوال سوم بیان دیگری برای سوال نخست می باشد. برنامه به صورت اتوماتیک با فعال بودن اثر پی دلتا، اثرات لاغری را محاسبه می کند (پی دلتای بزرگ: تحلیلی. پی دلتای کوچک: تقریبی یا روش ضرایب). 

براي بدست آوردن طولي كه به آرماتور فشاري موردنياز است هر لايه آرماتور گذاري را جداگانه در نظر بگيريد (لايه  بالا و لايه پايين). رابطه زير را محاسبه كنيد:
 
توضيح: نرم افزار ETABS كرنش حداقل فولاد كششي را براي محاسبه ارتفاع بلوك فشاري 0.005 مي گيرد در صورتي كه كرنش از اين مقدار كمتر باشد فولاد فشاري محاسبه خواهد شد.
 

 
هر لايه اي كه مساحت ميلگرد آن از اين عدد بيشتر باشد به آرماتور فشاري نياز دارد. 
در حالت معمول ابعاد مقطع ندرتا به فولاد فشاري نياز است مگر اينكه عمق تير به دليل ملاحظاتي كم در نظر گرفته شده باشد (و خيز هم جوابگو باشد). ضمنا هنگام ميلگردگذاري برشي تيرها كنترل مقدار Av/s خروجي برنامه فراموش نشود. يادداشت پيوست نحوه محاسبه رابطه فوق است.

این ضابطه در آیین نامه ACI هم وجود دارد. مطابق این آیین نامه:

 

مطابق این بند، در یک سازه نامعین اگر لنگر پیچشی نهایی از لنگر ترک خوردگی
ضریب دار بیشتر باشد و امکان بازتوزیع لنگرپیچشی نهایی پس از ترک خوردگی موجود باشد
می توان لنگر پیچشی نهایی را به لنگر ترک خوردگی ضریبدار کاهش داد. در صورت استفاده از این
بند، اعضای مجاور باید برای اثرات این بازتوزیع هم کنترل شوند. در اینجا دو نکته وجود دارد:
 
یکم. امکان بازتوزیع پس از ترک خوردن وجود داشته باشد به عبارت دیگر سازه ناپایدار نشود. به همین علت
در سازه طره ها نمی توان از این بند استفاده کرد. زیرا اصولا امکان بازتوزیع وجود ندارد. اما در قریب به اتفاق تیر
های داخلی این کار مقدور است.

 
دوم. اینکه اگر لنگر نهایی به لنگر ترک خوردگی محدود می شود، باید بقیه اعضا این اثر را "ببینند". اینجاست که محاسبین
از اعمال ضریب ترک خوردگی پیچشی استفاده می کنند این ضریب باید به نحوی انتخاب شود که "لنگر داخلی عضو به لنگر ترک خوردگی
ضریبدار محدود شود" بنابراین استفاده از 0.1 یا هر عدد دیگر صرفا یک تقریب است مادامی که این نکته کنترل نشود. مثلا در مدل زیر:
 

 
می توان برای سعی نخست ضریب ترک خوردگی را 0.1 در نظر گرفت سپس بررسی کرد که میزان لنگر داخلی عضو از لنگر ترک خوردگی کمتر نباشد
میزان لنگر ترک خوردگی عضو با کلیک راست روی عضو پس از طراحی و انتخاب summary جدول زیر قابل مشاهده است:

مجددا تاکید می شود انتخاب ضریب ترک خوردگی پیچشی بر مبنای سعی و خطاست و برای یک عضو مهم بهتر است مقدار پیچش داخلی اعضا طبق
توضیحات فوق کنترل شود و این نسبت در صورت لزوم اصلاح گردد.
 
 

با سلام
 
- خیر قاب بتنی را مهار شده در نظر نمی گیریم. توضیح اینکه؛ اثرات لاغری به بیانی ساده شده به معنای مجموع بزرگنمایی لنگرهای انتهایی به واسطه انتقال گرهی در دستگاه مختصات سراسری (1) و جابجایی محور عضو در دستگاه مختصات محلی (2) است. نرم افزار ETABS رویکردی دوگانه را در نظر می گیرد. اثرات لاغری 1 یا همان پی دلتای بزرگ با تحلیل داخلی خود نرم افزار بدست می آید ولی اثرات لاغری 2 یا همان پی دلتای کوچک به روش ضرایب آیین نامه ACI (روش تیموشنکو) محاسبه می کند و این دو را باهم جمع می کند. برای پی دلتای کوچک، برنامه k=1 در نظر می گیرد.بنابراین، طبق این روش نیازی به مشخص کردن اینکه قاب مهار شده است یا خیر، نیست. علاوه بر این نتیجه مستقیم این بحث آنست که اگر در طراحی سازه ی بتنی بخواهیم برنامه اثرات لاغری را به درستی محاسبه کند همیشه باید تحلیل پی دلتا را فعال کرد. این روش نیاز به محاسبه k در قاب های مهار نشده را از بین می برد؛ زیرا تنها کاربرد k محاسبه ضریب بزرگنمایی لنگر است که در اینجا مستقیما از تحلیل مرتبه دوم خطی بدست می آید.  در قاب های مهار شده هم انتخاب k=1 در جهت اطمینان است (فصل ششم ACI را ببینید) و ضریب بزرگنمایی طبق روابط محاسبه می شود.
 
- برای نمایش k روی اعضا مسیر ابتدا shift+ctrl+F6 را فشار دهید در پنجره نتایج و فهرست گزینه Design inputs، گزینه Effective Length Factor K را انتخاب کرده OK نمایید (ETABS 2015)
 
- سوال سوم بیان دیگری برای سوال نخست می باشد. برنامه به صورت اتوماتیک با فعال بودن اثر پی دلتا، اثرات لاغری را محاسبه می کند (پی دلتای بزرگ: تحلیلی. پی دلتای کوچک: تقریبی یا روش ضرایب). 

قبل از هر چیز از شما بدلیل وقتی که برای پاسخگویی گذاشتید ممنونم. نظرهایتان همیشه برایم راهگشا است. از گفته های شما اینطور نتیجه گرفتم که عملا راهی وجود ندارد که ما دقیقا میزان کاهش لنگر پیچشی را به مقدار 0.67 لنگر ترک خوردگی محاسبه، و آن را مستقیما در نرم افزار وارد کنیم. و باید از همان روش های آزمون و خطای متداول مثل دادن ضرایب 0.15 , 0.2 و... استفاده کرد.

براي بدست آوردن طولي كه به آرماتور فشاري موردنياز است هر لايه آرماتور گذاري را جداگانه در نظر بگيريد (لايه  بالا و لايه پايين). رابطه زير را محاسبه كنيد:
 
توضيح: نرم افزار ETABS كرنش حداقل فولاد كششي را براي محاسبه ارتفاع بلوك فشاري 0.005 مي گيرد در صورتي كه كرنش از اين مقدار كمتر باشد فولاد فشاري محاسبه خواهد شد.
 

 
هر لايه اي كه مساحت ميلگرد آن از اين عدد بيشتر باشد به آرماتور فشاري نياز دارد. 
در حالت معمول ابعاد مقطع ندرتا به فولاد فشاري نياز است مگر اينكه عمق تير به دليل ملاحظاتي كم در نظر گرفته شده باشد (و خيز هم جوابگو باشد). ضمنا هنگام ميلگردگذاري برشي تيرها كنترل مقدار Av/s خروجي برنامه فراموش نشود. يادداشت پيوست نحوه محاسبه رابطه فوق است.

این ضابطه در آیین نامه ACI هم وجود دارد. مطابق این آیین نامه:

 

مطابق این بند، در یک سازه نامعین اگر لنگر پیچشی نهایی از لنگر ترک خوردگی
ضریب دار بیشتر باشد و امکان بازتوزیع لنگرپیچشی نهایی پس از ترک خوردگی موجود باشد
می توان لنگر پیچشی نهایی را به لنگر ترک خوردگی ضریبدار کاهش داد. در صورت استفاده از این
بند، اعضای مجاور باید برای اثرات این بازتوزیع هم کنترل شوند. در اینجا دو نکته وجود دارد:
 
یکم. امکان بازتوزیع پس از ترک خوردن وجود داشته باشد به عبارت دیگر سازه ناپایدار نشود. به همین علت
در سازه طره ها نمی توان از این بند استفاده کرد. زیرا اصولا امکان بازتوزیع وجود ندارد. اما در قریب به اتفاق تیر
های داخلی این کار مقدور است.

 
دوم. اینکه اگر لنگر نهایی به لنگر ترک خوردگی محدود می شود، باید بقیه اعضا این اثر را "ببینند". اینجاست که محاسبین
از اعمال ضریب ترک خوردگی پیچشی استفاده می کنند این ضریب باید به نحوی انتخاب شود که "لنگر داخلی عضو به لنگر ترک خوردگی
ضریبدار محدود شود" بنابراین استفاده از 0.1 یا هر عدد دیگر صرفا یک تقریب است مادامی که این نکته کنترل نشود. مثلا در مدل زیر:
 

 
می توان برای سعی نخست ضریب ترک خوردگی را 0.1 در نظر گرفت سپس بررسی کرد که میزان لنگر داخلی عضو از لنگر ترک خوردگی کمتر نباشد
میزان لنگر ترک خوردگی عضو با کلیک راست روی عضو پس از طراحی و انتخاب summary جدول زیر قابل مشاهده است:

مجددا تاکید می شود انتخاب ضریب ترک خوردگی پیچشی بر مبنای سعی و خطاست و برای یک عضو مهم بهتر است مقدار پیچش داخلی اعضا طبق
توضیحات فوق کنترل شود و این نسبت در صورت لزوم اصلاح گردد.
 
 

با سلام حضور همکاران گرامی
 
ایرانسازه -چنانکه همه دوستان منصف معترفند- نقش مهمی در ارتقای دانش فنی ایفا کرده است. در روزگاری آغاز به کار کرد که فضای دانش فنی با برداشت های نادرست، رویه های غلط و برخی ساده انگاری ها رنگی روشن نداشت؛ دسترسی به منابع به سهولت امروز نبود و مهندسین جوان به خصوص در نقاط دیر و دور از مرکز تشنه آموختن مفاهیم درست حرفه اشان بودند. این حرکت آغاز شد و شگفتا که در زمانی کاملا مناسب این مهم به همت جناب مهندس جعفری سامان داده شده؛ آغاز به کار کرد. بدور از هرگونه تعارف باید اعتراف کرد تصمیم به استفاده از این بستر توسط ایشان؛ نشان از نوعی هوشمندی و آینده نگری دارد؛ که گمشده واقعی جامعه فنی روزگار ماست. همیشه در جمع همکارانم به رسم قدرشناسی یادآور شده ام بعد از بعضی اساتید دانشمند دانشگاهی، آقایان مهندس جعفری و مهندس باجی دینی سترگ بر گردن جامعه مهندسی عمران و در مبحث سازه های ساختمانی دارند. خدایشان نگهدار باد.
 
بدون شک تصمیم به تغییر محیط سایت تصمیمی دشوار بوده است؛ ولی به واسطه اعتمادی که به ایشان دارم، گمان می کنم، جناب مهندس جعفری در حد توان، بهترین تصمیم را گرفته اند؛ بنابراین وظیفه خود می دانم آنچه بضاعت حرفه ای ناچیزم اجازه می دهد از هیچ کوششی در جهت ارتقای سایت ایران سازه کوتاهی نکنم. اینکه دوستان بزرگواری -که از آنها بهره های علمی فراوان برده ام- از جمله جناب مهندس قهرمانی، جناب مهندس علوی، جناب مهندس رعیت آبادی و دیگر شایسته گان در سایت حضور دارند، پشت گرمم می کند که این شعله بر افروخته خواهد ماند. تنها از برادر بزرگوارم جناب مهندس جعفری استدعا دارم که نخست، اکنون و از همین آغاز راه، تمهیدی اتخاذ کنند که این سایت در آینده و بعد از گذشت زمان، دچار مشکل فنی مشابه نشود؛ دوم اینکه جمع بندی تاپیک های که به تشخیص ایشان از تاپیک های تاثیر گذار ایرانسازه بوده اند - و به اعتقاد من تعدادشان زیاد نیست- به نحوی مستقیما به این سایت منتقل شوند و در نهایت امتیاز دوستان مصنف این تاپیک ها که هم اکنون در این سایت جدید عضو شده اند به ایشان برگردانده شود تا به فضل پروردگار زمینه دلسردی احتمالی کاهش یابد.
 
 
 
 

همکار گرامی. با سلام حضور شما.
 
فکر می کنم راجع به سوالات پرسیده شده تا حد مناسبی پاسخ لازم داده شد. روش مرسوم برای ترسیم دستی جزییات خمشی تیرهای بتنی به قرار زیر است :
 
1. ملاحظه خروجی نرم افزار ETABS و ترسیم دینایل اولیه مطابق این خروجی ها (که در نقاط یک سوم داده شده است)
 
2. انطباق دیتایل بر روش ساده شده ترسیم و در صورت لزوم اصلاح جزییات گام 1.  اینجا ذکر یک نکته ضروری است. روش تقریبی که معمولا در مراجع طراحی یافت می شود  برای بارهای ثقلی
توسعه داده شده است و در حالات دیگر باید با گام های بعدی صحت جزییات را به دقت بررسی کرد. پذیرفته شده است که اگر بار عمده تیر ثقلی بود، بار متمرکز فوق العاده وجود نداشت، اختلاف طول دهانه ها
قابل توجه نبود و ...دیتایل ترسیم شده درست است و فقط محدودی کنترل لرزه ای باید انجام شود ( گام 5). مراجعی هستند که این قواعد ساده شده بسیار مفصل و برای حالات مختلف شرح داده اند که در صورت تمایل به
بحث آنها را ببینید. یکی از بهترین مراجع در این مورد کتاب زیر است: 
 Concrete Reinforcing Steel Institute, 2002 CRSI Handbook, 9th ed., (Chicago), p. 12-1.
 
3. در صورتی که حالت مورد نظر شما منطبق بریکی از حالات ساده شده نبود باید قواعد قطع آرماتور را بدقت برای تیر خود کنترل کنید. من تعدادی از این قواعد مهم را جمع آوری کرده ام که می توانید در پیوست این پست مطالعه نمایید(بندهای ذکر شده طبق ACI 318-14 هستند)    جزییات را طوری تغییر می دهید که این قواعد در همه طول تیر برقرار باشند. دقت کنید که در این مرحله نیازمند در دست داشتن منحنی لنگر خمشی مطابق با ترکیب بارگذاری بحرانی هم هستید یعنی این کنترل ها با ملاحظه تغییرات لنگر و هم نیروی برشی صورت می گیرد.
 
4. قواعد پیوستگی و یکپارچگی را برای جزییات خود کنترل کنید.خوشبختانه روش ترسیم دیتایل ها در ایران همراه با ملاحظات لرزه ای باعث شده است عموما این قواعد که بیشتر شامل استفاده از قلاب ها و امتداد میلگردها در تمام طول تیر است به نحو مناسبی رعایت شود.
 
5. انطباق دیتایل خود را بر ملاحظات لرزه ای بررسی کنید. نسبت لنگرها و آرماتورهای فشاری با توجه به این قواعد ممکن است نیاز به اصلاح داشته باشند. کتاب خیلی خوبی و البته کاملا مختصر در این زمینه توسط نشر علم عمران گردآوری شده است (اصل این اثر کتابی است از دکتر David Fanella) که می توانید به آن رجوع کنید (کتاب جزییات آرماتورگذاری در مناطق لرزه ای ویرایش جدید تالیف و ترجمه مهندس داود نبی و همکاران)
 
این روند کلی برای یک دهانه دنبال می شود تصدیق می فرمایید که این روش برای تمام ترکیبات بارگذاری بسیار وقت گیر می باشد و به همین علت اغلب طراحان به همان روش ساده شده اکتفا می کنند البته همیشه عادت خوبی است که اگر اتصال تیر به تیر قوی یا تفاوت میلگردگذاری قابل توجه در طول دهانه مشاهده شد یا اختلاف طول بین دو دهانه کاملا قابل توجه باشد، به این روش 5 گامی مراجعه شود و کنترل لازم صورت پذیرد. 

Hidden Content
Give reaction or reply to this topic to see the hidden content.

می بینیم که به هدف خود رسیده اند!  در این مملکت از اول هیچ چیز ثبات نداشت. یکی می گفت تو این مملکت اگر شنیدی که آش نذری پخش می کنند و قابلمه دستت نیست ولی سرت یک کلاه لبه دار هست، تاخیر نکن، نرو خونه که قابلمه بیاری، سریع برو کلاهت رو دستت بگیر و بگو آش رو بریزن داخل کلاه لبه دار!  چون تضمینی نیست بری خونه قابلمه بیاری ببینی آش تموم نشده باشه!  چطور ملت را به بازی گرفته اند! یادتان هست یا نه چند سال پیش آزمون استخدامی ادواری برگزار کردند؟ نتیجه چی شد؟ هیچ! خرید سربازی که حتماً یادتان هست. برای یک دوره که آقازاده ها لازم داشتند خدمت سربازی را فروختند و بعد جمعش کردند. کنکور دکتری را آنالیز کرده اید؟ زمانی دانشگاهها خودشان آزمون گرفتند. بعد تا حالا چند دوره آزمون سراسری به اسم نیمه متمرکز برگزار کردند که هر بار تغییرات غیرقابل پیش بینی داشت! نظام مهندسی هم از این موج سینوسی استثنا نیست. دیدند تعداد مهندسان بیش از 350 هزار نفر رسیده و از یک طرف رکود مسکن و بیکاری. مثل اینکه یک بالن را باد کرده بودند و یک لحظه تصمیم گرفتند سوراخش کنند تا بادش خالی بشه و سقوط کنه رو زمین تا خواسته و انتظاری نداشته باشه. مهندس عمران بشه مثل دیپلم بیکار. برای دیپلم بیکار کسی پاسخگو و مسئول نیست آخه. در باد کردن این بالن سیستم های موازی با رشد قارچی بسیار دخیل بود. خلاصه بچرخ تا بچرخیم و در موارد حاد جا خالی بده.
(در کشوری مثل ترکیه تعداد مهندسان عمران نسبت به ایران خیلی خیلی کمه. مهندسان عمران پادشاهی می کنند تو ترکیه. دلیلش مشخصه چرا.
تحصیل در رشته عمران برای خیلی ها حکم حیاط خلوت و تفریح را دارد.
زمانی که ما کنکور دادیم و سختی کشیدیم تو دانشگاه، واقعاً رشته مهندسی عمران ابهت داشت.)
سیستم های موازی در این مملکت پایانی ندارد: 1- شناسنامه و کارت ملی 2- تومان و ریال 3- دانشگاه سراسری و دانشگاه آزاد 4 - ارتش و سپاه 5 - قوه قضائیه و دادگستری 6- ...​ شما هم اضافه کنید. دو خط موازی هیچ وقت همدیگر را قطع نمی کنند.
(اصلاح می کنم: البته این طور بوده مسئله: تو این مملکت اگر شنیدی که روغن نباتی پخش می کنند و قابلمه دستت نیست ولی سرت یک کلاه لبه دار هست، تاخیر نکن، نرو خونه که قابلمه بیاری، سریع برو کلاهت رو دستت بگیر و بگو روغن نباتی  رو بریزن داخل کلاه لبه دار!  چون تضمینی نیست بری خونه قابلمه بیاری ببینی روغن نباتی تموم نشده باشه!  )
 
به این من می گم: ترور اقتدار فردی

همکار گرامی. با سلام حضور شما.
 
فکر می کنم راجع به سوالات پرسیده شده تا حد مناسبی پاسخ لازم داده شد. روش مرسوم برای ترسیم دستی جزییات خمشی تیرهای بتنی به قرار زیر است :
 
1. ملاحظه خروجی نرم افزار ETABS و ترسیم دینایل اولیه مطابق این خروجی ها (که در نقاط یک سوم داده شده است)
 
2. انطباق دیتایل بر روش ساده شده ترسیم و در صورت لزوم اصلاح جزییات گام 1.  اینجا ذکر یک نکته ضروری است. روش تقریبی که معمولا در مراجع طراحی یافت می شود  برای بارهای ثقلی
توسعه داده شده است و در حالات دیگر باید با گام های بعدی صحت جزییات را به دقت بررسی کرد. پذیرفته شده است که اگر بار عمده تیر ثقلی بود، بار متمرکز فوق العاده وجود نداشت، اختلاف طول دهانه ها
قابل توجه نبود و ...دیتایل ترسیم شده درست است و فقط محدودی کنترل لرزه ای باید انجام شود ( گام 5). مراجعی هستند که این قواعد ساده شده بسیار مفصل و برای حالات مختلف شرح داده اند که در صورت تمایل به
بحث آنها را ببینید. یکی از بهترین مراجع در این مورد کتاب زیر است: 
 Concrete Reinforcing Steel Institute, 2002 CRSI Handbook, 9th ed., (Chicago), p. 12-1.
 
3. در صورتی که حالت مورد نظر شما منطبق بریکی از حالات ساده شده نبود باید قواعد قطع آرماتور را بدقت برای تیر خود کنترل کنید. من تعدادی از این قواعد مهم را جمع آوری کرده ام که می توانید در پیوست این پست مطالعه نمایید(بندهای ذکر شده طبق ACI 318-14 هستند)    جزییات را طوری تغییر می دهید که این قواعد در همه طول تیر برقرار باشند. دقت کنید که در این مرحله نیازمند در دست داشتن منحنی لنگر خمشی مطابق با ترکیب بارگذاری بحرانی هم هستید یعنی این کنترل ها با ملاحظه تغییرات لنگر و هم نیروی برشی صورت می گیرد.
 
4. قواعد پیوستگی و یکپارچگی را برای جزییات خود کنترل کنید.خوشبختانه روش ترسیم دیتایل ها در ایران همراه با ملاحظات لرزه ای باعث شده است عموما این قواعد که بیشتر شامل استفاده از قلاب ها و امتداد میلگردها در تمام طول تیر است به نحو مناسبی رعایت شود.
 
5. انطباق دیتایل خود را بر ملاحظات لرزه ای بررسی کنید. نسبت لنگرها و آرماتورهای فشاری با توجه به این قواعد ممکن است نیاز به اصلاح داشته باشند. کتاب خیلی خوبی و البته کاملا مختصر در این زمینه توسط نشر علم عمران گردآوری شده است (اصل این اثر کتابی است از دکتر David Fanella) که می توانید به آن رجوع کنید (کتاب جزییات آرماتورگذاری در مناطق لرزه ای ویرایش جدید تالیف و ترجمه مهندس داود نبی و همکاران)
 
این روند کلی برای یک دهانه دنبال می شود تصدیق می فرمایید که این روش برای تمام ترکیبات بارگذاری بسیار وقت گیر می باشد و به همین علت اغلب طراحان به همان روش ساده شده اکتفا می کنند البته همیشه عادت خوبی است که اگر اتصال تیر به تیر قوی یا تفاوت میلگردگذاری قابل توجه در طول دهانه مشاهده شد یا اختلاف طول بین دو دهانه کاملا قابل توجه باشد، به این روش 5 گامی مراجعه شود و کنترل لازم صورت پذیرد. 

Hidden Content
Give reaction or reply to this topic to see the hidden content.

همکار گرامی. با سلام حضور شما.
 
فکر می کنم راجع به سوالات پرسیده شده تا حد مناسبی پاسخ لازم داده شد. روش مرسوم برای ترسیم دستی جزییات خمشی تیرهای بتنی به قرار زیر است :
 
1. ملاحظه خروجی نرم افزار ETABS و ترسیم دینایل اولیه مطابق این خروجی ها (که در نقاط یک سوم داده شده است)
 
2. انطباق دیتایل بر روش ساده شده ترسیم و در صورت لزوم اصلاح جزییات گام 1.  اینجا ذکر یک نکته ضروری است. روش تقریبی که معمولا در مراجع طراحی یافت می شود  برای بارهای ثقلی
توسعه داده شده است و در حالات دیگر باید با گام های بعدی صحت جزییات را به دقت بررسی کرد. پذیرفته شده است که اگر بار عمده تیر ثقلی بود، بار متمرکز فوق العاده وجود نداشت، اختلاف طول دهانه ها
قابل توجه نبود و ...دیتایل ترسیم شده درست است و فقط محدودی کنترل لرزه ای باید انجام شود ( گام 5). مراجعی هستند که این قواعد ساده شده بسیار مفصل و برای حالات مختلف شرح داده اند که در صورت تمایل به
بحث آنها را ببینید. یکی از بهترین مراجع در این مورد کتاب زیر است: 
 Concrete Reinforcing Steel Institute, 2002 CRSI Handbook, 9th ed., (Chicago), p. 12-1.
 
3. در صورتی که حالت مورد نظر شما منطبق بریکی از حالات ساده شده نبود باید قواعد قطع آرماتور را بدقت برای تیر خود کنترل کنید. من تعدادی از این قواعد مهم را جمع آوری کرده ام که می توانید در پیوست این پست مطالعه نمایید(بندهای ذکر شده طبق ACI 318-14 هستند)    جزییات را طوری تغییر می دهید که این قواعد در همه طول تیر برقرار باشند. دقت کنید که در این مرحله نیازمند در دست داشتن منحنی لنگر خمشی مطابق با ترکیب بارگذاری بحرانی هم هستید یعنی این کنترل ها با ملاحظه تغییرات لنگر و هم نیروی برشی صورت می گیرد.
 
4. قواعد پیوستگی و یکپارچگی را برای جزییات خود کنترل کنید.خوشبختانه روش ترسیم دیتایل ها در ایران همراه با ملاحظات لرزه ای باعث شده است عموما این قواعد که بیشتر شامل استفاده از قلاب ها و امتداد میلگردها در تمام طول تیر است به نحو مناسبی رعایت شود.
 
5. انطباق دیتایل خود را بر ملاحظات لرزه ای بررسی کنید. نسبت لنگرها و آرماتورهای فشاری با توجه به این قواعد ممکن است نیاز به اصلاح داشته باشند. کتاب خیلی خوبی و البته کاملا مختصر در این زمینه توسط نشر علم عمران گردآوری شده است (اصل این اثر کتابی است از دکتر David Fanella) که می توانید به آن رجوع کنید (کتاب جزییات آرماتورگذاری در مناطق لرزه ای ویرایش جدید تالیف و ترجمه مهندس داود نبی و همکاران)
 
این روند کلی برای یک دهانه دنبال می شود تصدیق می فرمایید که این روش برای تمام ترکیبات بارگذاری بسیار وقت گیر می باشد و به همین علت اغلب طراحان به همان روش ساده شده اکتفا می کنند البته همیشه عادت خوبی است که اگر اتصال تیر به تیر قوی یا تفاوت میلگردگذاری قابل توجه در طول دهانه مشاهده شد یا اختلاف طول بین دو دهانه کاملا قابل توجه باشد، به این روش 5 گامی مراجعه شود و کنترل لازم صورت پذیرد. 

Hidden Content
Give reaction or reply to this topic to see the hidden content.