alirezarafatfar ارسال شده در آبان 94 گزارش اشتراک گذاری ارسال شده در آبان 94 با سلام به شما ایا اگر مقدار نسبت ارماتور های پیچش عرضی گزارش شده توسط ایتبس اگر از مقدار حداقل دستی تعیین شده کمتر باشد باید بازهم قرار دهیم. اصلا تا چه حد باشد میشه قیدش را زد و صرفنظر کرد . لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر گزینه های به اشتراک گذاری بیشتر...
Administrators admin ارسال شده در آبان 94 Administrators گزارش اشتراک گذاری ارسال شده در آبان 94 مقداری که ایتبز گزارش میکند با رعایت ضوابط آیین نامه ای است و باید رعایت گردد. اگر پیچش از درصدی از لنگر پیچشی ترک خوردگی تیر بیشتر باشد تعبیه آرماتورهای طولی و عرضی پیچشی اجباری است. البته حداقلهایی هم باید برای قطر و فواصله آرماتورها لحاظ گردد. لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر گزینه های به اشتراک گذاری بیشتر...
AmirKK ارسال شده در فروردین 95 گزارش اشتراک گذاری ارسال شده در فروردین 95 با سلام بر اساس بند 9-15-11-2 هنگامی که امکان کاهش لنگر پیچشی در اثر بازپخش لنگرهای داخلی وجود داشته باشد می توان مقدار لنگر پیچشی (TU) را به(0.67TCR) کاهش داد. با توجه به این بند : 1- آیا زمانی که آیین نامه ACI را برای طراحی بکار می بریم، امکان استفاده از این بند وجود دارد؟ 2- نحوه اعمال این کاهش در نرم افزار چگونه است ؟ چطور می توان لنگر پیچشی را به مقدار مورد اشاره کاهش داد ؟ لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر گزینه های به اشتراک گذاری بیشتر...
mehabb ارسال شده در فروردین 95 گزارش اشتراک گذاری ارسال شده در فروردین 95 این ضابطه در آیین نامه ACI هم وجود دارد. مطابق این آیین نامه: مطابق این بند، در یک سازه نامعین اگر لنگر پیچشی نهایی از لنگر ترک خوردگی ضریب دار بیشتر باشد و امکان بازتوزیع لنگرپیچشی نهایی پس از ترک خوردگی موجود باشد می توان لنگر پیچشی نهایی را به لنگر ترک خوردگی ضریبدار کاهش داد. در صورت استفاده از این بند، اعضای مجاور باید برای اثرات این بازتوزیع هم کنترل شوند. در اینجا دو نکته وجود دارد: یکم. امکان بازتوزیع پس از ترک خوردن وجود داشته باشد به عبارت دیگر سازه ناپایدار نشود. به همین علت در سازه طره ها نمی توان از این بند استفاده کرد. زیرا اصولا امکان بازتوزیع وجود ندارد. اما در قریب به اتفاق تیر های داخلی این کار مقدور است. دوم. اینکه اگر لنگر نهایی به لنگر ترک خوردگی محدود می شود، باید بقیه اعضا این اثر را "ببینند". اینجاست که محاسبین از اعمال ضریب ترک خوردگی پیچشی استفاده می کنند این ضریب باید به نحوی انتخاب شود که "لنگر داخلی عضو به لنگر ترک خوردگی ضریبدار محدود شود" بنابراین استفاده از 0.1 یا هر عدد دیگر صرفا یک تقریب است مادامی که این نکته کنترل نشود. مثلا در مدل زیر: می توان برای سعی نخست ضریب ترک خوردگی را 0.1 در نظر گرفت سپس بررسی کرد که میزان لنگر داخلی عضو از لنگر ترک خوردگی کمتر نباشد میزان لنگر ترک خوردگی عضو با کلیک راست روی عضو پس از طراحی و انتخاب summary جدول زیر قابل مشاهده است: مجددا تاکید می شود انتخاب ضریب ترک خوردگی پیچشی بر مبنای سعی و خطاست و برای یک عضو مهم بهتر است مقدار پیچش داخلی اعضا طبق توضیحات فوق کنترل شود و این نسبت در صورت لزوم اصلاح گردد. واکنش ها : AmirKK و admin 2 لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر گزینه های به اشتراک گذاری بیشتر...
AmirKK ارسال شده در فروردین 95 گزارش اشتراک گذاری ارسال شده در فروردین 95 این ضابطه در آیین نامه ACI هم وجود دارد. مطابق این آیین نامه: مطابق این بند، در یک سازه نامعین اگر لنگر پیچشی نهایی از لنگر ترک خوردگی ضریب دار بیشتر باشد و امکان بازتوزیع لنگرپیچشی نهایی پس از ترک خوردگی موجود باشد می توان لنگر پیچشی نهایی را به لنگر ترک خوردگی ضریبدار کاهش داد. در صورت استفاده از این بند، اعضای مجاور باید برای اثرات این بازتوزیع هم کنترل شوند. در اینجا دو نکته وجود دارد: یکم. امکان بازتوزیع پس از ترک خوردن وجود داشته باشد به عبارت دیگر سازه ناپایدار نشود. به همین علت در سازه طره ها نمی توان از این بند استفاده کرد. زیرا اصولا امکان بازتوزیع وجود ندارد. اما در قریب به اتفاق تیر های داخلی این کار مقدور است. دوم. اینکه اگر لنگر نهایی به لنگر ترک خوردگی محدود می شود، باید بقیه اعضا این اثر را "ببینند". اینجاست که محاسبین از اعمال ضریب ترک خوردگی پیچشی استفاده می کنند این ضریب باید به نحوی انتخاب شود که "لنگر داخلی عضو به لنگر ترک خوردگی ضریبدار محدود شود" بنابراین استفاده از 0.1 یا هر عدد دیگر صرفا یک تقریب است مادامی که این نکته کنترل نشود. مثلا در مدل زیر: می توان برای سعی نخست ضریب ترک خوردگی را 0.1 در نظر گرفت سپس بررسی کرد که میزان لنگر داخلی عضو از لنگر ترک خوردگی کمتر نباشد میزان لنگر ترک خوردگی عضو با کلیک راست روی عضو پس از طراحی و انتخاب summary جدول زیر قابل مشاهده است: مجددا تاکید می شود انتخاب ضریب ترک خوردگی پیچشی بر مبنای سعی و خطاست و برای یک عضو مهم بهتر است مقدار پیچش داخلی اعضا طبق توضیحات فوق کنترل شود و این نسبت در صورت لزوم اصلاح گردد. قبل از هر چیز از شما بدلیل وقتی که برای پاسخگویی گذاشتید ممنونم. نظرهایتان همیشه برایم راهگشا است. از گفته های شما اینطور نتیجه گرفتم که عملا راهی وجود ندارد که ما دقیقا میزان کاهش لنگر پیچشی را به مقدار 0.67 لنگر ترک خوردگی محاسبه، و آن را مستقیما در نرم افزار وارد کنیم. و باید از همان روش های آزمون و خطای متداول مثل دادن ضرایب 0.15 , 0.2 و... استفاده کرد. واکنش ها : mehabb 1 لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر گزینه های به اشتراک گذاری بیشتر...
پست های پیشنهاد شده
برای ارسال دیدگاه یک حساب کاربری ایجاد کنید یا وارد حساب خود شوید
برای اینکه بتوانید دیدگاهی ارسال کنید نیاز دارید که کاربر سایت شوید
ایجاد یک حساب کاربری
برای حساب کاربری جدید در سایت ما ثبت نام کنید. عضویت خیلی ساده است !
ثبت نام یک حساب کاربری جدیدورود به حساب کاربری
دارای حساب کاربری هستید؟ از اینجا وارد شوید
ورود به حساب کاربری