nacivil924

خیلی جای تاسفه که هر وقت بحث سر مسائل صنفی میشه یه سری از دوستان اصل قضیه را نادیده میگیرن وبه جای درک شرایط و محق دونستن خودشون به عنوان یک مهندس برای مطالبات و احیای حقوق مهندسی با نگاهی سطحی از افزایش نمره قبولی ازمون صحبت میکنن واین رو معیاری برای حضور خودشون به عنوان یه مهندس تو جامعه در نظر میگیرن حال انکه حلقه های مفقود شده ای که باعث شده جایگاه خودتون رو به عنوان یه مهنس تو جامعه نداشته باشید جای دیگریست که متاسفانه نشان از خواب بودن مهندسین هست. خیلی جای تعجب داره که ازمونی تئوری که بعضا بسیاری از سوالاش صرفا جنبه کنکوری داره چطوری اینقدر برای یه عده به عنوان معیاری قابل قبول تبدیل میشه حال انکه بازار کار تجربه و دانسته هایی را میطلبه که شاید یه سیستم انترن رزیدنتی که در پزشکی هست یعنی یه دوره اموزشی و کسب تجربه در کنار افراد باتجربه را میطلبه نه دانشجوی رها شده به حال خود که بعضا ازمون رو میده شاید با همون پروانه تو این سیستم بیکاری بتونه یه کاری هم باهاش بکنه . دوستانی که اینقدر از سیل جمعیت مهندسین عمران گله دارن اولا حق هر فردی است تو هر رشته ای که دوست داره تحصیل کنه جدای از اون فکر میکنم هنرستانها و فنی حرفه ای که مهندس عمران تولید میکنه و اتفاقا اونا خیلی زودتر از من و شمایی که دانشگاه سراسری درس خوندیم جذب بازار کار میشن جای انتقاد بیشتری داره