ارزیابی خرابی های پیشرونده پی های سطحی در شرایط روانگرایی با استفاده از مطالعات سانتریفیوژ
بهروز مهرزاد سلاکجانی, یاسر جعفریان, عبدالحسین حداد
چکیده
در این مقاله با استفاده از نتایج سه سری آزمایش سانتریفیوژ چگونگی اثر گسترش عمق روانگرایی و خرابیهای پیشرونده بر نشست حین و پس از تحریکات دو پی سطحی با فشارهای استاتیکی متفاوت مورد مطالعه قرارگرفته است. اعماق مختلف گسترش روانگرایی با اعمال تحریکات ورودی هارمونیک با دامنههای شتاب مختلف به مدل سانتریفیوژ بهدستآمده است. نتایج بیانگر سه مکانیسم (فاز) مجزا در نشست پی است که عبارتند از: (1) حین تحریک، (2) خرابی پیشرونده و (3) باز تحکیم. بر خلاف میدان آزاد که در آن نشستها از نوع حجمی بوده، بیشتر نشست پیها از نوع برشی بوده و در فازهای (1) و (2) اتفاق افتاده است. عمق گسترش روانگرایی رفتار پس از تحریک را بهطور قابلملاحظهای تحت تأثیر قرار داده است. پاسخ شتاب پیها تحت تأثیر گسترش عمق روانگرایی بوده، بهگونهای که پیها در قویترین تحریک علیرغم تجربهی نشست بزرگتر پاسخ ضعیفتری داشتهاند. به نظر میرسد که نشستهای پس از تحریک و خرابیهای پیشرونده در پیهای سطحی از اهمیت بالایی برخوردار باشند که در کاربردهای مهندسی مورد ارزیابی قرار نمیگیرند.
موضوع
پی سطحی; سازوکار نشست; خرابی پیشرونده; عمق روانگرایی; مطالعات سانتریفیوژ
تمام متن:
PDF
منبع
180-734-1-PB.pdf